라틴어 문장 검색

Trōiānī sumus quī ad Italiam nāvigāmus.
우리는 Italia로 항해하고 있는 트로이 인들입니다. (옥스포드 라틴 코스 1권, The meeting of Dido and Aeneas21)
deinde ‘fāma Trōiānōrum,’ inquit, ‘omnibus nōta est. nōlīte timēre. ego vōbīs laeta succurrō.’
그리고는 말한다. '트로이 인들의 명성은 모두에게 알려져 있죠. 두려워 마세요. 내가 당신들을 기꺼이 돕겠어요.' (옥스포드 라틴 코스 1권, The meeting of Dido and Aeneas24)
deinde omnēs prīncipēs Carthāginis et omnēs Trōiānōs ad epulās vocat.
그리고 Carthago의 모든 왕자들과 모든 트로이 인들을 연회로 부른다. (옥스포드 라틴 코스 1권, The meeting of Dido and Aeneas26)
ubi cēna cōnfecta est, Dīdō ‘age,’ inquit, ‘Aenēā, nārrā nōbīs Trōiae cāsum et omnēs labōrēs Trōiānōrum.’
저녁 식사가 마쳐지자, Dido는 말한다. '자, Aeneas여, 우리에게 트로이의 몰락과 트로이 인들의 모든 역경을 말해주세요.' (옥스포드 라틴 코스 1권, The meeting of Dido and Aeneas27)
per tōtam noctem Aenēam et labōrēs Trōiānōrum in animō volvit.
밤새 Aeneas와 Troia인들의 역경을 마음속에 떠올린다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō5)
Aenēās et Trōiānī post tantōs labōrēs valdē fessī sunt.
Aeneas와 Troia인들은 엄청난 역경 이후 매우 피곤하다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō6)
Trōiānōs vocat et ‘portās claudite, Trōiānī,’ inquit;
그는 트로이 인들을 불러 말한다. '문들을 닫아라, 트로이 인들아' (옥스포드 라틴 코스 1권, The death of Hector10)
ibique congregata est synodus magna episcoporum Galliarum, Germanorum, Italorum in praesentia iamfati principis et missorum domni apostolici Adriani, quorum nomina haec sunt, Theofilactus et Stephanus episcopi.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 794 112:3)
Incipiemus igitur a Solone claro, quoniam de Homero et Hesiodo inter omnes fere scriptores constitit aetatem eos egisse vel isdem fere temporibus vel Homerum aliquanto antiquiorem, utrumque tamen ante Romam conditam vixisse, Silviis Albae regnantibus, annis post bellum Troianum, ut Cassius in prino Annalium de Homero atque Hesiodo scriptum reliquit, plus centum atque sexaginta, ante Romam autem conditam, ut Cornelius Nepos in primo Chronico de Homero dicit, annis circiter centum et sexaginta.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 3:1)
Altera ut mulctae mercatorum Italorum propter pecunias quae proveniebant ex mercibus suis venundatis in nativas regni merces non impensas fisco regio applicarentur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 20:5)
21. Haud multo post regis in Angliam reditum, misit ad Alphonsum filium promogenitum Ferdinandi regis Neapolitani ducem Calabriae insigne ordinis periscelidis, honorem quidem a duce ipso petitum, qui eum in oculos Italorum eveheret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 21:1)
Postremo, quia Italiam sine oppositione pervaserat, arma Italorum nimis despicire coepit, unde regnum Neapolitanum Italorum copiis minus instructum reliquit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 6:11)
Hoc etiam ipso tempore tam Maximilianus rex quam Carolus coeperunt a rege Henrico averso animo esse, alter in malam partem accipiens prohibitionem commercii cum Flandria, alter regi iam diffidens propter foedus nuper ictum cum Italis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 14:5)
6. Hoc anno, duodecimo scilicet regis, Alexander papa (qui maxime solitus est amare eos principes qui remotiores erant, et cum quibus minimum ei intercederet negotii) grato animo recolens regis ad foedus Italorum acceesionem propter defensionem Italiae, eum gladio consecrato et pileo quem vocant manutentionis per nuncium suum remundratus est.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 6:1)
Itali non magnum ponunt discrimen inter liberos et nepotes aut cognatos, sed, modo sint e massa sanguinis, non multum pensi habent utrum sint e corpore proprio editi necne.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VII. DE PARENTIBUS ET LIBERIS 1:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION