라틴어 문장 검색

missus igitur Petronius Turpilianus tamquam exorabilior et delictis hostium novus eoque paenitentiae mitior, compositis prioribus nihil ultra ausus Trebellio Maximo provinciam tradidit.
(코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 16장 3:1)
namque illis in multorum saepe personam per gratiam et preces exorabilibus solus magno opere contendit ne cui parceretur, proscripsitque etiam C. Toranium tutorem suum, eundem collegam patris sui Octaui in aedilitate.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 27장 1:3)
is forte tunc M. Lollio offensior, facilis exorabilisque in uitricum fuit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 13장 2:3)
quod ego per adulatores obtrectatoresque imperatoris Vitelli euenisse opinarer, nisi aliquanto prius de familiae condicione uariatum esset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 1장 1:2)
Nec Macedonum haec erat culpa - nemo enim illorum quicquam ex patrio more labare sustinuit - sed Graecorum, qui professionem honestarum artium malis conruperant moribus, Agis quidem Argivus, pessimorum carminum post Choerilum conditor, et ex Sicilia Cleo, hic quidem non ingenii solum, sed etiam nationis vitio adulator, et cetera urbium suarum purgamenta, quae propinquis etiam maximorumque exercituum ducibus a rege inserebantur.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 5장 9:1)
tergeminam cum placat eram Stygiasque supremo obsecrat igne domos, iam iam exorabile retro
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 823:1)
Quid Calabrissaltibus adiecti Lucani, si metit Orcusgrandia cum paruis, non exorabilis auro?
(호라티우스의 두번째 편지, 290)
Nulla in hoc libello adulatio - adulator quippe blandus inimicus est - nulla erit rhetorici pompa sermonis, quae te iam inter angelos statuat et beatudine virginitatis exposita mundum subiciat pedibus tuis.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 2:2)
"Plena adulatoribus domus, plena convivis!"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:80)
adulatoribus nostris libenter favemus et, quamquam nos respondeamus indignos et calidus rubor ora perfundat, tamen ad laudem suam intrinsecus anima laetatur.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 18:10)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
"sed et exorabile numen fortasseexperiar, solet his ignoscere, multi committunt eadem diverso crimina fato:"
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII41)
sed faciles nymphae risere ideo, inquit, indulserunt nymphae, quia mites sunt et exorabiles:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 91)
faciles napaeas exorabiles nymphas, ad ignoscendum paratas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 5342)
in se expertus est illum esse minus exorabilem, meum studium nec sibi nec tibi defuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 3 6:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION