라틴어 문장 검색

QUAE Graeci dicunt aenigmata, hoc genus quidam ex nostris veteribus scirpos appellaverunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VI 2:1)
Quale est quod nuper invenimus per hercle antiquum, perquam lepidum, tribus versibus senariis compositum aenigma, quod reliquimus inenarratum, ut legentium coniecturas in requirendo acueremus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VI 2:2)
Bene asserit Heraclitus in uno aenigmatum suorum lumen siccum optimum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 7:3)
Numquid non omnes isti super eum parabolam sument et loquelam aenigmatum dicentes: " Vae ei, qui multiplicat non sua ?usquequo? C et aggravat pignora super se! ".
(불가타 성경, 하바쿡서, 2장6)
veniet de plebe togata qui iuris nodos et legum aenigmata solvat;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII24)
Commenta es dignum Thebano aenigmate monstrum, Hic ubi vir non est, ut sit adulterium.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XC4)
eris mihi magnus apollo relicto certamine sibi propo- nunt aenigmata.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 1041)
tamen sciendum aenigmata haec, sicut fere omnia, carere aperta solutione.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 1068)
etenim hoc fere genere fiunt ea, quae dicuntur aenigmata;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 167:3)
Iam vero quo pertinent obscuritates et aenigmata somniorum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 196:1)
Iam vero quo pertinent obscuritates et aenigmata somniorum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 196:1)
aenigma [Oppiorum ex Velia] plane non intellexi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 13 8:5)
non enim aenigma est, sed res aperta.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 41:5)
Aenigmata loquor?
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 13 1:2)
sed ab auribus omnis Fluxerat ornatus, caput et iam coctile Bahal finxerat auriculasque suo spoliarat honore, dux populi peccantis adest de monte corusci luminis adloquioque Dei, tabulasque tremendo incisas digito caeca ad tentoria defert, sed cadit in faciem plebs non visura profundae legis in effigie scriptum per enigmata Christum, infelix, quae luce oculos praestricta paventes texerit et presso faciem velarit amictu!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3106)

SEARCH

MENU NAVIGATION