라틴어 문장 검색

(7) Item, de hoc quod dicit, quod luna in Leone existente vestimenta nova ne induas, difficile est valde causam invenire ex caelesti circulo, et si huiusmodi conclusiones essent scibiles, essent ad haec principia ex quibus via syllogistica concluderentur, ordinata.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 8:1)
(3) Ad aliud dicendum, quod via syllogistica sciri non potest conclusio coniecturalis;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 13:1)
aliquando enim materia est diminuta et virtus abundans, aliquando sunt secundum aequalitatem proportionata, aliquando virtus est deficiens et materia superabundans.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:35)
Quod igitur ad explanationem apertam pertinet, eodem mense atque eodem die restituitur aequalitas terrae post diluvium, quo corrupta est incipiente infusione diluvii.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 3:10)
Mense igitur secundo, hoc est, aprili (primus enim mensis martius est quo habet justus natalem, quando noctium dierumque aequalitas aestimatur, hoc est, octavo, ut Romani putant, vel ut alii, quinto kal.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 3:14)
Et quamquam optatissimum est perpetuo fortunam quam florentissimam permanere, illa tamen aequalitas vitae non tantum habet sensum, quantum cum ex miseris et perditis rebus ad meliorem statum fortuna revocatur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 5장 23:3)
et in conclusionem cunctis finem cupientibus desinit, ut nondum se patroni post speciem litis triennium editam causentur instructos, spatioque prorogati temporis impetrato, quasi cum Antaeo vetere colluctati, perseveranter flagitant pulveris periculosi mercedes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 4장 19:4)
Conclusio vero illa qua colligitur, sicuti supra dictum est, nihil patri parendum, inperfecta est refutarique ac dilui sic potest:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VII 15:1)
15. Ultimum negotium status, quod regis huius felicitatem temporalem clausit, fuit conclusio gloriosissimum matrimonii inter filiam suam Mariam et Carolum principem Castiliae, postea imperatorem celeberrimum, utraque partae tenerae aetatis tunc existente.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 15:1)
Intellectus humanus ex proprietate sua facile supponit majorem ordinem et aequalitatem in rebus, quam invenit:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 92:1)
quae ortum habent aut ex aequalitate substantiae spiritus humani;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 106:2)
Fallunt autem et incompetentes sunt eae quibus utimur in universo illo processu, qui a sensu et rebus ducit ad axiomata et conclusiones.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 152:5)
ubi homines, ex sermonibus et conclusionibus rationalibus, pauca aut nulla exhibuerint.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 161:9)
vel plane ob conclusionem et fractionem aeris, ut in articulo praecedente dictum est.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 110:3)
Quod existimamus fieri non tantum per conclusionem et contractionem caloris, quae est species unionis, sed per exasperationem;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 176:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION