라틴어 문장 검색

In Quadraturis autem attractio illa est summa gravitatis Lunae in Terram & vis Solaris KS, qua Luna in Terram trahitur.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 21~30 40:5)
Nam angulus mPl aequalis est angulo LPM, id est angulo deflexionis Lunae à recto tramite, quam praefata vis Solaris 3IT dato illo tempore generare possit;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 21~30 52:3)
Hinc cum vis centrifuga partium Terrae à diurno Terrae motu oriunda, quae est ad vim gravitatis ut 1 ad 291, efficiat ut altitudo Aquae sub AEquatore superet ejus altitudinem sub polis mensura pedum Parisiensium 85200, vis Solaris, de qua egimus, cum sit ad vim gravitatis ut 1 ad 12868200, atque adeo ad vim illam centrifugam ut 291 ad 12868200 seu 1 ad 44221, efficiet ut altitudo aquae in regionibus sub Sole & Soli oppositis superet altitudinem ejus in locis quae 90 gradibus distant à Sole, mensura tantum pedis unius Parisiensis & digitorum undecim.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 31~38 42:2)
idem foret motus Punctorum AEquinoctialium sive annulus iste fluidus esset, sive is ex materia rigida & firma constaret.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 31~38 63:2)
Unde si annulus globo adhaereat, & motum suum, quo ipsius Nodi seu puncta aequinoctialia regrediuntur, cum globo communicet:
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:9)
& propterea motus punctorum aequinoctialium diminuetur in eadem ratione.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:11)
Erit igitur motus annuus punctorum aequinoctialium corporis ex globo & annulo compositi, ad motum 20 gr. 11'.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:12)
Vires autem quibus Nodi Lunarum (ut supra explicui) atque adeò quibus puncta aequinoctialia annuli regrediuntur (id est vires 3IT, in Fig. pag. 444.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:14)
& propterea (per Lem. I.) si materia annuli per totam globi superficiem, in morem figurae PapAPepE, ad superiorem illam Terrae partem constituendam spargeretur, vis & efficacia tota particularum omnium ad Terram circa quamvis AEquatoris diametrum rotandam, atque adeo ad movenda puncta aequinoctialia, evaderet quadruplo minor quàm prius.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:16)
Hic est motus punctorum aequinoctialium ab actionibus Solis & Lunae in partes Terrae, quae globo Pape incumbunt, oriundus.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:24)
Orbis uniuscujusque, si solus esset, puncta aequinoctialia eadem cum velocitate regredi deberent.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 7:7)
Splendor verò capitis nihilominus indies crescebat, usque dum Cometa radiis Solaribus obtectus desiit apparere.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 17:3)
Verum splendor maximus capitum contigit ante duas fere septimanas, ubi modò exierant de radiis Solaribus;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 17:16)
Verum percurrendo historias Cometarum reperi quod quadruplo vel quintuplo plures detecti sunt in Hemisphaerio Solem versus, quàm in Hemisphaerio opposito, praeter alios procul dubio non paucos quos lux Solaris obtexit.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 19:5)
adeoque calor quem terra arida apud Cometam in perihelio versantem ex radiis Solaribus concipere posset;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 41 43:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION