라틴어 문장 검색

non per ignem certe, sed per rationem et inductionem veram, cum experimentis auxiliaribus;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 25:2)
Itaque tertio, adhibenda est inductio legitima et vera, quae ipsa clavis est interpretationis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 35:2)
Facta autem comparentia, in opere ponenda est ipsa inductio.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 186:2)
Est itaque inductionis verae opus primum (quatenus ad inveniendas formas) rejectio sive exclusiva naturarum singularum, quae non inveniuntur in aliqua instantia, ubi natura data adest;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 188:3)
Atque in exclusiva jacta sunt fundamenta inductionis verae, quae tamen non perficitur donec sistatur in affirmativa.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 214:1)
Post Tabulas comparentiae primae et rejectionem sive exclusivam, nec non vindemiationem primam factam secundum eas, pergendum est ad reliqua auxilia intellectus circa interpretationem naturae et inductionem veram ac perfectam.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 253:1)
secundo, de Adminiculis Inductionis:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 254:2)
tertio, de Rectificatione Inductionis:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 254:3)
magna cum vanitate et desipientia, inanes similitudines et sympathias rerum describentes atque etiam quandoque affingentes.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 289:5)
Verum de his exactius dicemus quando ad Adminicula Inductionis tractanda sermo ordine dilabetur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 408:4)
Verum de his quoque inter Adminicula Inductionis erit proprius dicendi locus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 411:8)
Nunc vero ad adminicula et rectificationes Inductionis, et deinceps ad concreta, et latentes processus, et latentes schematismos, et reliqua quae Aphorismo 21.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 500:10)
Ut enim quinarii subiectam notulam fingant de v, vel denarii, quam descripsimus, id est de x, et alias huiusmodi non natura posuit, sed usus adfinxit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De per se constante quantitate, quae in figuris geometricis consideratur; in quo communis ratio omnium magnitudinum. 1:7)
hoc tantum dixerim ultimam esse aduersae fortunae sarcinam quod, dum miseris aliquod crimen affingitur, quae perferunt meruisse creduntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:13)
multa rumor affingebat, ut paene bellum confectum videretur.
(카이사르, 내란기, 1권 53:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION