라틴어 문장 검색

Subripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi, saviolum dulci dulcius ambrosia.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 991)
praeterea infesto miserum me tradere Amori non cessasti omnique excruciare modo, ut mi ex ambrosia mutatum iam fores illud saviolum tristi tristius elleboro.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 995)
iacet Ambrosius in neglectis clericorum latibulis;
(단테 알리기에리, Epistolae 79:7)
hic simul accepit patrimoni mille talenta,edicit, piscator uti, pomarius, auceps,unguentarius ac Tusci turba inpia vici,cum scurris fartor, cum Velabro omne macellummane domum veniant.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장159)
At, si tibi placet scire, quot molestiis virgo libera, quot uxor adstricta sit, lege Tertulliani ad amicum philosophum et de virginitate alios libellos et beati Cypriani volumen egregium et papae Damasi super hac re versu prosaque conposita et Ambrosii nostri quae nuper ad sororem scripsit opuscula.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 16:9)
AMBROSIUS, quo chartas, sumptus, notarios ministrante tam innumerabiles libros vere Adamantius et noster *χαλκέντεροσ;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 1:1)
apis nomen accepit scripturarum floribus pasta, Spiritus Sancti odore perfusa et dulces ambrosiae sucos prophetali ore conponens.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:5)
Echion aut Glaphyrus fiat pater Ambrosiusque choraules.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI37)
barbigeras oleaster eo iuvat usque capellas, effluat ambrosias quasi vero et nectare tinctus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 31:6)
Hora libellorum decuma est, Eupheme, meorum, Temperat ambrosias cum tua cura dapes Et bonus aetherio laxatur nectare Caesar Ingentique tenet pocula parca manu.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, VIII2)
Qui Palatinae caperet convivia mensae Ambrosiasque dapes, non erat ante locus:
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXXIX1)
Vescitur omnis eques tecum populusque patresque, Et capit ambrosias cum duce Roma dapes.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XLIX4)
Iuppiter ambrosia satur est et nectare vivit;
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LVII2)
Ambrosias ornent munera rara dapes.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, XCI Acipensis2)
amaracus hic puer regius unguentarius fuit, qui casu lapsus dum ferret unguenta, maiorem ex unguentorum confusione odorem creavit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 6931)

SEARCH

MENU NAVIGATION