라틴어 문장 검색

Secundus liber Theologiae disserit ea quae de Trinitate primus liber proposuit, et ad testimoniorum auctoritatem intelligentiae commendat rationem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 4:1)
X. Quod autem nomine Patris divina potentia, nomine vero Filii seu Verbi divina sapientia, nomine Spiritus sancti ipsa Dei benignitas seu charitas specialiter exprimatur, nec nos auctoritas nec ratio subterfugit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 12:1)
Nunc vero praesentis est operae auctoritates inducere, quibus vocabulo Patris divinam maxime astruamus potentiam exprimi.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:2)
Deus tam ab antiquitate quam virtutibus praeire animam naturae corporis jussit, dominamque eam et principali jure voluit esse circa id quod tueretur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 39:9)
ideo et nullum ejus simulacrum cum diis aliis constitueretur finxit antiquitas.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 51:9)
Adeo autem praedicta Virgilii verba de anima mundi, veritate plena videntur, ut ea quoque quasi in auctoritatem assumere doctores sancti non abhorruerint.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 55:7)
Ecce, inquit, video coelos solutos, quatuor ambulantes in medio ignis, et species quarti similis Filio Dei. Juvat autem et Didimi regis Bragmanorum inferre testimonium, ut in quatuor regum auctoritate nostrae assertio fidei praemineat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 64:3)
Duorum quidem Judaeorum, et duorum gentilium, David scilicet et Salomonis, Nabuchodonosor et Didimi, sintque hi quatuor reges quasi quatuor rotae nobilis quadrigae summi regis, per quas videlicet fides quatuor evangelistarum de sancta Trinitate per universum deferatur mundum, et tanto regum auctoritas sit firmior, quanto potestas similior, et qui edicta populis legesque proferunt, sacrae quoque fidei testimonia tradant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 64:4)
I. Operis parte superioris, testimonia quaedam tam prophetarum quam philosophorum collegimus, quibus sanctae Trinitatis fidem astrueremus, ubi quidem dum philosophorum infidelium assertiones, sicut et sanctorum Patrum, quasi in auctoritatem induximus, multorum nos detractionibus corrodendos parere praesensimus, atque a nonnullis nobis id improperandum, quod beato Hieronymo a multis olim legimus objectum, cum non solum ille et ethnicorum, verum etiam haereticorum testimonia suis insereret scriptis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 1:1)
Cyprianus, vir eloquentiae pollens, et martyrio, Formano narrante, mordetur, cur adversus Demetrianum scribens testimoniis usus sit prophetarum et apostolorum, quae illa ficta et commentitia esse ducebat, et non potius philosophorum et poetarum, quorum auctoritati ut ethnicus contraire non poterat [(40) Patrol.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 2:14)
Unde nec prophetiam Balaam gentilis, neque Arioli sacra improbavit auctoritas, qua postmodum Magi primitiae gentium incitari creduntur, ut nova apparente stella novum statim regem quaererent;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 3:5)
Nunc autem adversus tam haereticorum quam philosophorum objectiones, pluribus de fide sanctae Trinitatis collectis atque expositis testimoniis, superest aperire, quibus rationibus defendi possit quod testimoniis confirmatum est. Omnis quippe controversia, ut in Rhetoricis suis Tullius meminit, aut in scripto, aut ratione versatur, et beato attestante Augustino, in omnibus auctoritatem humanae anteponi rationi convenit;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 5:13)
maxime autem in his quae ad Deum pertinent, tutius auctoritate quam humano nitimur judicio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 5:14)
Naturae quidem ordo ita se habet, ut eum aliud dicimus, rationem praecedat auctoritas:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 5:16)
nam infirma ratio videri potest, quae cum reddita fuerit, auctoritatem postea, per quam formetur, non assumit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 5:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION