라틴어 문장 검색

At vetus illa aetas, cui fecimus aurea nomen, fetibus arboreis et, quas humus educat, herbis fortunata fuit nec polluit ora cruore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 11:1)
inplentur nimio micarum fragmine corbes bis seni, aeternae tanta est opulentia mensae.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Quinque panes et duo pisces2)
ductoresque ipsos primum, capita alta ferentis cornibus arboreis, sternit, tum volgus, et omnem miscet agens telis nemora inter frondea turbam;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 14:5)
Aeneas instat contra telumque coruscat ingens arboreum et saevo sic pectore fatur:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 33:1)
Hic segetes, illic veniunt felicius uvae, arborei fetus alibi, atque iniussa virescunt gramina.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 2:5)
hic segetes, illic felicius uae, arborei fetus alibi, et deinceps.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 193:2)
Arborei fetus alibi atque iniussa virescunt Gramina.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 20:3)
me tegat arborea devia terra coma, aut humer ignotae cumulis vallatus harenae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1618)
arboreasque cruces Sinis, et non hospita Grais saxa, et curtatas in fera fata trabes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2216)
corbis et imposito pondere messor eram.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 221)
Ticini cursoriam (sic navigio nomen) escendi, qua in Eridanum brevi delatus cantatas saepe comissaliter nobis Phaethontiadas et commenticias arborei metalli lacrimas risi.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Heronio1 suo salutem 3:2)
"tela rudes trunci, galeae vacua ora leonum, arborei dant scuta sinus, hos regis egenos Amphion en noster agit - cognoscere pronum, virgo - , lyra galeam tauroque insignis avito."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권141)
quem campi fructum quia religiosum erat consumere, desectam cum stramento segetem magna vis hominum simul immissa corbibus fudere in Tiberim tenui fluentem aqua, ut mediis caloribus solet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 44:2)
et Capenae duas interdiu lunas ortas, et aquas Caeretes sanguine mixtas fluxisse fontemque ipsum Herculis cruentis manasse respersum maculis, et Antii metentibus cruentas in corbem spicas cecidisse, et Faleriis caelum findi velut magno hiatu visum, quaque patuerit ingens lumen effulsisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 11:1)
neque obscuri generis homines sed clari inlustresque, Corbis et Orsua, patrueles fratres, de principatu civitatis quam Ibem vocabant ambigentes, ferro se certaturos professi sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 322:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION