라틴어 문장 검색

et stabula aspectans regnis excessit avitis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 9:6)
instar veris enim voltus ubi tuus adfulsit populo, gratior it dies et soles melius nitent.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 54)
Quemadmodum minuta lumina claritas solis obscurat, sic dolores, molestias, iniurias virtus magnitudine sua elidit atque opprimit et quocumque adfulsit, ibi quicquid sine illa apparet, extinguitur;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 66 20:3)
Si coeperimus esse magis liberi, si paulo speciosior animo eius adfulserit domus, si parum blande fecerimus, relinquet:
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Captus a piratis scripsit patri de redemptione; non redimebatur. Arcipiratae filia iurare eum coegit, ut duceret se uxorem, si dimissus esset; iurauit. relicto patre secuta est adulescentem. Rediit ad patrem, duxit illam. orba incidit. pater imperat, ut ar 4:6)
Qui uero in media se, ut praedicant, fatorum misere pignora natales inquirunt et primam aeui horam omnium annorum habent nuntiam, quo ierint motu sidera, in quas discucurrerint partes, contrane deus steterit, an placidus adfulserit sol;
(세네카, Suasoriae, Deliberat Alexander Magnus an Babylona intret, cum denuntiatum esset illi responso auguris periculum. 2:1)
ipsi ceu regna negentur, festinatque vias ramumque precantia olivae abicit, attonitae tectorum e limine summo aspectant matres, saevoque infanda precantur Oenidae tacitoque simul sub pectore regi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권193)
ille oculos etiamnum in luce natantes sistit et aspecta germani morte resolvit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권250)
iam moverat iras rex ferus, et tristes ignescunt sanguine vultus, inde ultro Phlegyas et non cunctator iniqui Labdacus - hos regni ferrum penes - ire manuque proturbare parant, sed iam nudaverat ensem magnanimus vates, et nunc trucis ora tyranni, nunc ferrum aspectans:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권33)
aspectansque in caelum, sic ad eam, quam intuebatur, uisionem coepit loqui:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. IX. 1:9)
Statimque exsurgens, nimio timore perterrita, cucurrit ad uirginem, quae tunc monasterio abbatissae uice praefuit, cui nomen erat Frigyd, fletuque ac lacrimis multum perfusa, ac suspiria longa trahens, nuntiauit matrem illarum omnium Hild abbatissam iam migrasse de saeculo, et se aspectante cum luce inmensa, ducibus angelis, ad aeternae limina lucis et supernorum consortia ciuium ascendisse.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 3:14)
hoc senatus consulto facto lux quaedam adfulsisse civitati visa est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 142:2)
et navium speciem de caelo adfulsisse, et aedem Spei, quae est in foro olitorio, fulmine ictam, et Lanuvi hostiam se commovisse et corvum in aedem Iunonis devolasse atque in ipso pulvinario consedisse, et in agro Amiternino multis locis hominum species procul candida veste visas nec cum ullo congressas, et in Piceno lapidibus pluvisse, et Caere sortes extenuatas, et in Gallia lupum vigili gladium ex vagina raptum abstulisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 662:1)
erant, qui Magonem cum classe ea copiisque omissa Italia in Hispaniam averterent, cum Sardiniae recipiendae repentina spes adfulsit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 425:1)
Syracusaeque, cum breve tempus libertas adfulsisset, in antiquam servitutem reciderant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 419:4)
magoni iam haud ferme fidenti retenturum defensurumque se urbem, prima spes morte nuntiata Marcelli adfulsit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 433:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION