도구

도구

라틴어 문장 검색

eam si admirabilem dixi quom eum ad salutem patriae hortabar, non sum veritus ne viderer adsentari quoi tali in re libenter me ad pedes abiecissem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER OCTAVVS AD ATTICUM, letter 9 2:4)
quae enim a cuncto populo, a senatu, a iudicibus ingenio, industriae, virtuti tribuuntur, quia mihi ipse adsentor fortasse, cum ea esse in me fingo, mihi quoque ipsi tribui puto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS: AD AP. CLAVDIVM PVLCHRVM, letter 11 2:2)
qua re si plane a nobis deficis, moleste fero, sin Pansae adsentari commodumst, ignosco;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 12 2:8)
nisi forte te amant et tibi adsentantur et tam diu, dum tu ades, sunt oblitae sui.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 12 1:2)
Sed progrediamur longius et ita agamus ut nihil nobis adsentati esse videamur, quaeque ab iis dicuntum sic persequamur ut nihil in praeteritis relinquamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 61:1)
in privatis rebus si qui rem mandatam non modo malitiosius gessisset sui quaestus aut commodi causa verum etiam neglegentius, cum maiores summum admisisse dedecus existimabant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 38장 2:5)
malitiosum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 18장8)
Et queruntur quidam Epicurei, viri optimi - nam nullum genus est minus malitiosum - , me studiose dicere contra Epicurum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 50:1)
Assentemur ait ille et dum illi balneum petunt, nos in turba exeamus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 72:9)
ah, vereor coram in os te laudare amplius, Ne id assentandi magis quam quo habeam gratum facere existimes.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 421)
Sed ex assentando, indulgendo, et largiendo, Micio.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 991)
Postremo imperavi egomet mihi Omnia assentari.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 237)
nam qui huic animum assentari induxeris, E flamma petere te cibum posse arbitror.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 285)
etenim cum deteriorem aliquem adsentando facit, tum improba est, cum amiciorem, non tam vituperanda, petitori vero necessaria est, cuius frons et vultus et sermo ad eorum quoscumque convenerit sensum et voluntatem commutandus et accommodandus est.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 9장 13:6)
manus lenior promittit et adsentatur, citatior hortatur, interim laudat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 249:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION