라틴어 문장 검색

Haec ubi dicta, dapes iubet et sublata reponi pocula gramineoque viros locat ipse sedili praecipuumque toro et villosi pelle leonis accipit Aenean solioque invitat acerno.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 9:1)
Nequeunt expleri corda tuendo terribilis oculos, voltum villosaque saetis pectora semiferi atque extinctos faucibus ignis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 12:2)
Indignor quicquam reprehendi, non quia crasse compositum illepideve putetur, sed quia nuper, nec veniam antiquis, sed honorem et praemia posci, recte necne crocum floresque perambulet Attae fabula si dubitem, clament periisse pudorem cuncti paene patres, ea cum reprehendere coner, quae gravis Aesopus, quae doctus Roscius egit;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 126)
Pusillum perturbatur - subalbam canem in deliciis habere adsueverat - ut ilium vidit canem nigrum, villosum, sane non quem velis tibi in tenebris occurrere, et magna voce Claudius inquit veniet.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 11:9)
non lupos cervi metuunt rapaces, cessat irati fremitus leonis, nulla villosis feritas in ursis;
(세네카, 오이디푸스 2:36)
tibi dant variae pectora tigres, tibi villosi terga bisontes latisque feri cornibus uri.
(세네카, 파이드라 1:22)
per quos nocturnalem cucullum, quo membra confecta ieiuniis inter orandum cubandumque dignanter tegare, transmisi, quamquam non opportune species villosa mittatur hieme finita iamque temporibus aestatis appropinquantibus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Chariobaudo 1 Abbati salutem 2:2)
sola nitet flavis Nomadum decisa metallis purpura, sola cavo Phrygiae quam Synnados antro ipse cruentavit maculis lucentibus Attis, quasque Tyrus niveas secat et Sidonia rupes, vix locus Eurotae, viridis cum regula longo Synnada distinctu variat, non limina cessant, effulgent camerae, vario fastigia vitro in species animosque nitent.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, balneum Claudii Etrusci26)
fulmineo sic dente sues, sic hispida turpes proelia villosis ineunt complexibus ursi.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권338)
horrida uillosa corpora ueste tegant.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 347)

SEARCH

MENU NAVIGATION