도구

도구

라틴어 문장 검색

Consiliis nostris laus est attonsa Laconum, ut Africanus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 49:4)
sollicitos Galli dicamus amores, dum tenera attondent simae virgulta capellae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.6)
Ac iam olim, seras posuit cum vinea frondes, frigidus et silvis aquilo decussit honorem, iam tum acer curas venientem extendit in annum rusticus et curvo Saturni dente relictam persequitur vitem attondens fingitque putando.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 19:4)
quae generosius perire quaerens nec muliebriter expavit ensem nec latentis classe cita reparavit oras.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 375)
at eadem si quis volsa atque fucata muliebriter comat, foedissima sint ipso formae labore.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 20:2)
Non sentis, si illum muliebriter tuleris?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 78 17:3)
Vide quomodo quisque illorum tulerit, et si fortes fuerunt, ipsorum illos animo desidera, si muliebriter et ignave perierunt, nihil perit ;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 141:1)
In tantum autem uita illius a nostri temporis segnitia distabat, ut omnes, qui cum eo incedebant, siue adtonsi, seu laici, meditari deberent, id est, aut legendis scripturis, aut psalmis discendis operam dare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. V. 1:1)
Unus quidem adtonsus erat, ut clericus, alius barbam habebat prolixam;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., [CAP. XIV. 2:7)
e quibus uidelicet hominibus, ut dinoscere potui, quidam erat adtonsus ut clericus, quidam laicus, quaedam femina.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 2:3)
Nam uenit Romam, ibique adtonsus, pontificatum habente Constantino, ac monachusfactus, ad limina apostolorum, in precibus, ieiuniis, et elimosynis usque ad diem permansit ultimum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:2)
Et ipse ergo, ubi ad loca sancta Romam peruenerunt, adtonsus, et in monachico uitam habitu conplens, ad uisionem beatorum apostolorum in caelis diu desideratam peruenit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:6)
necdum quidem adtonsus, uerum eis, quae tonsura maiores sunt, uirtutibus, humilitatis et oboedientiae, non mediocriter insignitus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:13)
et cum menses aliquot ibi studiis occupatus felicibus exegisset, rediit ad Dalfinum in Galliam, et III annos apud eum commoratus, adtonsus est ab eo, et in tanto habitus amore, ut heredem sibi illum facere cogitasset.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 3:4)
Et quidem scimus, quia neque apostoli omnes uno eodemque sunt modo adtonsi, neque nunc ecclesia catholica, sicut una fide, spe, et caritate in Deum consentit, ita etiam una atque indissimili totum per orbem tonsurae sibi forma congruit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 9:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION