도구

도구

라틴어 문장 검색

et qui Romane aule palatinus erat in Tuscia, nuac regie sempiteme aulicus preelectus in superna Ierusalem cum beatorum principibus gloriatur. 6.
(단테 알리기에리, Epistolae 9:3)
nam proprie garrulitati assuefacti nullo modo possunt ad vulgare aulicum sine quadam acerbitate venire.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 139:2)
Non etenim est quod aulicum et illustre vocamus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:3)
6. Itaque, adepti quod querebamus, dicimus illustre, cardinale, aulicum et curiale vulgare in Latio quod omnis latie civitatis est et nullius esse videtur, et quo municipalia vulgaria omnia Latinorum mensurantur et ponderantur et comparantur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 157:1)
1. Quare autem hoc quod repertum est, illustre, cardinale, aulicum et curiale adicientes vocemus, nunc disponendum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 159:1)
2 Quia vero aulicum nominamus illud causa est quod, si aulam nos Ytali haberemus, palatinum foret.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 168:1)
1. Hoc autem vulgare quod illustre, cardinale, aulicum et curiale ostensum est, dicimus esse illud quod vulgare latium appellatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 173:1)
1. Quando quidem aporiavimus extricantes qui sint aulico digni vulgari et que, nec non modum quem tanto dignamur honore ut solus altissimo vulgari conveniat, antequam migremus ad alia, modum cantionum, quem casu magis quam arte multi usurpare videntur, enucleemus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 44:1)
12. Tria ergo sunt que circa rithimorum positionem potiri dedecet aulice poetantem:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 206:1)
me scriptio et litterae non leniunt sed obturbant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 16 1:13)
quam, quod eram veritus, non obturbavit Philippus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 18 2:12)
obturbatur obstrepitur, adeo quidem ut diceret:
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 19:4)
Itane vero obturbat?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 471)
Etiam si quis tam bene iam purgavit animum, ut nihil obturbare eum amplius possit ac fallere, ad innocentiam tamen peccando pervenit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 36:1)
Aeger et infelicis valetudinis est quem levis aura contraxit, adfecti oculi quos candida vestis obturbat, dissolutus deliciis cuius latus alieno labore condoluit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 132:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION