도구

도구

라틴어 문장 검색

POMERIUM quid esset augures populi Romani qui libros De Auspiciis scripserunt istiusmodi sententia definierunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 2:1)
Pomerium est locus intra agrum effatum per totius urbis circuitum pone muros regionibus certeis determinatus, qui facit finem urbani auspicii.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 2:2)
sed praeter eas omnis ipse unam probat, quod in eo monte Remus urbis condendae gratia auspicaverit avesque inritas habuerit superatusque in auspicio a Romulo sit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 6:2)
et quaedam alia de auspiciis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 1:2)
Super hac re meis verbis nil opus fuit, quoniam liber M. Messalae auguris De Auspiciis primus, cum hoc scriberemus, forte adfuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 4:1)
Patriciorum auspicia in duas sunt divisa potestates.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 5:2)
Ideo neque consules aut praetores censorious neque censores consulibus aut praetoribus turbant aut retinent auspicia;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 5:5)
Nos his temporibus, praetore praetores creante, veterum auctoritatem sumus secuti neque his comitiis in auspicio fuimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 5:8)
Censores aeque non eodem rogantur auspicio atque consules et praetores.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 5:9)
Reliquorum magistratuum minora sunt auspicia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 5:10)
Sed et conlegam esse praetorem consuli docet, quod eodem auspicio creantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XV 7:1)
funus familiare feriaeve denicales, quae non eius rei causa in eum diem conlatae sint, quo is eo die minus ibi esset, morbus sonticus auspiciumve quod sine piaculo praeterire non liceat, sacrificiumve anniversarium quod recte fieri non possit nisi ipsus eo die ibi sit, vis hostesve, status condictusve dies cum hoste;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, IV 5:2)
Hoc vero iam factum esse virtute et auspiciis Ferdinandi et Isabellae regum Hispaniae, qui (in nominis sui decus immortale et gloriam) regnum magnum et opulentum Granadae, una cum urbe populosissima et potentissima eiusdem nominis, recuparassent a Saracenis, qui possessionem eius per septingentos annos et amplius usurpaverant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 15:4)
Neque enim regiones metiri animo, ut augures, auspiciorum cause:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 13:6)
Nusquam certe maior apparet sapientia quam in tempestivis negotiorum auspiciis principiisque eligendis.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXI. DE MORA 1:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION