도구

도구

라틴어 문장 검색

Sciat, quo iturus sit, unde ortus, quod illi bonum, quod malum sit, quid petat, quid evitet, quae sit illa ratio, quae adpetenda ac fugienda discernat, qua cupiditatum mansuescit insania, timorum saevitia conpescitur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 6:3)
Numquam bona fide vitia mansuescunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 8:6)
Hoc omnino ab animalibus mutis differunt, quod illa mansuescunt alentibus, horum rabies ipsos a quibus est nutrita depascitur.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 41:2)
laxavit Scythicas verbo penetrante pruinas vox evangeliea, Hyreanas quoque fervida brumas solvit, ut exutus glaeie iam mollior amnis Caucasea de eote fluat Rhodopeius Hebrus, mansuevere Getae, feritasque eruenta Geloni laete mero sitiens exsanguia poeula miscet libatura saeros Christi de sanguine potus, novit et Atlantis pridem plaga perfida Mauri dedere crinitos ad Christi altaria reges, ex quo mortalem praestrinxit Spiritus alvum, Spiritus ille Deus, Deus et se corpore matris induit atque hominem de virginitate ereavit, Delphica damnatis tacuerunt sortibus antra, non tripodas eortina regit, 2 non spumat anhelus fata Sibyllinis fanaticus edita libris, perdidit insanos mendax Dodona vapores, mortua iam mutae lugent oracula Cumae, nec responsa refert Libyeis in Syrtibus Hammon.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3142)
Illud ante omnia cogita, foedam esse et exsecrabilem vim nocendi et alienissimam homini, cuius beneficio etiam saeva mansuescunt.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 171:1)
Quae res quantum possit intelleges, si videris feras quoque convictu nostro mansuescere nullique etiam immani bestiae vim suam permanere, si hominis contubernium diu passa est;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 49:1)
Et hic, cum multum latravit, obiecto cibo mansuescit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 213:3)
inque vicem stupuere greges socioque timore mansuescunt:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권188)
his favit natura locis, hic victa colenti cessit et ignotos docilis mansuevit in usus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis22)
Quid tibi nunc strata mansuescere profuit ira?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus1)
nec minor in terris bella Eurysthea gerentem Amphitryoniaden alto per gramina sulco duxerat, illi etiam ferus indocilisque teneri, mox divum dono regis dignatus Adrasti imperia et multum mediis mansueverat annis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권115)
Tum genitus Talao victori tigrin inanem ire iubet, fulvo quae circumfusa nitebat margine et extremos auro mansueverat ungues.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권275)
sic flexa Pelasgum corda labant, ferrique avidus mansueverat ardor.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권261)
desiluitque polo, niveus sub nubibus atris quamquam maesta deae sequitur vestigia limes, vix steterat campo, subita mansuescere pace agmina sentirique nefas;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권251)
"mansuescit orbis subditus, mansuescat et summum caput."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.137)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION