라틴어 문장 검색

[0705D] Unde Dochinus, princeps Damascenorum, gravi invidia et indignatione tactus, omni versutia qua novit interitum illius moliebatur;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 36:2)
In anno secundo regni Baldewini de Burg, novi regis Jerusalem, principis Rohas civitatis, quidam Sarraceni de regno Arabiae, quidam etiam de gente Idumaeorum, quos moderni Bidumos vocant, armenta [0714A] camerorum super triginta millia, boum centum millia, greges ovium et caprarum inaudita millia de terra et regione sua educentes, et ad pascua cogentes in latere regni Damascenorum, illuc prosecuti sunt herbarum copiam, licentia et consensu principis terrae Damasci, pro pacto byzantiorum, quod ipse dominus terrae ab eis accepturus erat.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 62:1)
Nocte eadem coepit taedere exercitum Jerusalem et caeteros qui convenerant, viae et ultionis hujus, eo quod Damascenorum civitas nimium vicina et Turcorum armis munita erat.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 64:4)
unde dicit Damascenus, quod superiora inferiorum quaedam sunt signa, nostrorum autem actuum nullo modo sunt causa.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 3. Utrum necessitatem rebus imponat 13:3)
ac de mensis secundis et de bellariis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 1:2)
Bellaria, inquit, ea maxime sunt mellita, quae melltta non sunt;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 7:3)
Quod Varro hoc in loco dixit bellaria, ne quis forte in ista voce haereat, significat id vocabulum omne mensae secundae genus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 8:1)
Nam quae πέμματα Graeci aut τραγήματα dixerunt, ea veteres nostri bellaria appellaverunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 8:2)
Vina quoque dulciora est invenire in comoediis antiquioribus hoc nomine appellata dictaque esse ea Liberi bellaria.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 8:3)
Cum voluptatibus sic agere solebat ut reges magni cum mensis bellariorum, paulisper eas inspicientes et statim terga vertentes.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 11:3)
incedenti passim uictimae caesae sparso per uias identidem croco ingestaeque aues ac lemnisci et bellaria.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 25장 2:2)
iacet Augustinus abiectus, Dionysius, Damascenus et Beda;
(단테 알리기에리, Epistolae 79:8)
Bellaria ea maxime sunt mellita quae mellita non sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 3:3)
Significant autem bellaria omne mensae secundae genus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 3:5)
Nam quae πέμματα Graeci, vel τραγήματα dixerunt, ea veteres nostri appellavere bellaria:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 3:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION