-
Alteri quoque lateri blandienti lasciviens gemmarum benigna oculis gratiabatur serenitas.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:49)
-
Isti penes munera laudes, penes dona favores, penes pretium praeconia famae blandientis constituunt.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:8)
-
Cum inter Naturam Hymenaeumque quaedam colloquii celebraretur festivitas, ecce virgo suae pulchritudinis aurora blandiens universis, repentina sui adventus praesentia, sui directione itineris ad nostram aspirare videbatur praesentiam.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 72:1)
-
Cum quaevis gratia nobilitatis blandiretur naturae, cum suis muneribus amicaretur prudentia, cumque magnanimitas erigeret, largitas erudiret, tamen, quia [0478B] universa massa modici fermenti asperitate laborabat, unius virtutis occidens, caeterarum virtutum orientem funditus nubilabat.
- (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 85:3)
-
[0440A] Dux itaque angustiatus, reminiscens multorum suorum insignium factorum, et de omni periculo se adhuc nobiliter ereptum, nunc vero vili morte a cruenta bestia se suffocari dolens, recuperatis viribus in momento resurgit in pedes, gladiumque in hoc repentino lapsu ab equo, et cum insana bestia luctamine, propriis cruribus implicitum, celeriter in ejusdem ferae jugulum rapiens et capulo retinens, suras et nervos proprii cruris gravi incisione truncavit.
- (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 8:12)
-
Verum cives Armenii, quos iidem Turci longa servitute depresserant, secum in eisdem munitionibus constituti, reminiscentes injuriarum suarum quas ab eisdem Turcis diu pertulerant in raptu uxorum et filiarum, in actione caeterorum nefariorum, in exactione tributorum injustorum, nunc freti auxilio et adventu Christianorum eosdem Turcos invadentes, in ore gladii peremerunt, et capita eorum amputantes e fenestris et moenibus ejecerunt, portasque urbis confratribus Christianis aperientes, aditum reddiderunt tutum in occisione gentilium, in ejectione exstinctorum corporum:
- (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 56:5)
-
O dux illustrissime, nunc reminiscere quomodo tuo praecepto huc obses et exsul inter barbaras nationes et viros impios transmissus sum.
- (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 4:5)
-
Dux autem, Sarraceno audito, benigne illi in omnibus aurem adhibuit, et curam ejus egit ut sic magis viro blandiretur:
- (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 18:2)
-
qui per diem et noctem in montanis et deviis multum laboravit, donec tandem in campi planitie sine requie et cibo vel equi pabulo assistens, regionis et viarum coepit reminisci.
- (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 10:5)
-
Scientes vero perea quae hic continentur, oblitorum reminiscantur.
- (Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 3:11)
-
Reminiscens itaquebonorum quae sibi in Aegypto fecerat, cogitans etiam quia post mortem retribuereilli non poterat, mortem pro ipso subire se decrevit.
- (Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:34)
-
et statim eveniunt ei tanta commoda quodprorsus dulce sit ei praeteritarum reminisci adversitatum.
- (Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:73)
-
Itaque dierum saeculi reminiscere et generationum annorum antiquorum, qui omnes transierunt, et inde accipe sensum.
- (Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 240:10)
-
Nec sibi eos blandiri oportere, quia poenarum ad tempus immunes videntur, et exsortes reatus;
- (성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 5:10)
-
ita et animae peccatorum vibrantis luminis ejus splendorem non sustinebunt, quo teste se reminiscentur errasse.
- (성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 10장 5:8)
