도구

도구

라틴어 문장 검색

"iam pridem Syrus in Tiberim defluxit Orontes, et linguam et mores et cum tibicine chordas obliquas nec non gentilia tympana secum vexit et ad circum iussas prostare puellas."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III24)
"nos urbem colimus tenui tibicine fultam magna parte sui;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III81)
inde virorum saltatus nigro tibicine, qualiacumque unguenta et flores multaeque in fronte coronae:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV17)
Illud non omiserim, Tritonas cum bucinis fastigio Saturni aedis superpositos, quoniam ab eius commemoratione ad nostram aetatem historia clara et quasi vocalis est, ante vero muta et obscura et incognita:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 4:1)
Marcus, inquit, Octavius Herrenus, prima adolescentia tibicen, postquam arti suae diffisus est, instituit mercaturam, et bene re gesta decimam Herculi profanavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 11:2)
Apud antiquos autem in pretio fuisse ego testimoniis palam facio vel eo magis quod gratiam eius video ad epulas quasi postliminio redisse, quippe qui, dignatione vestra cum intersum convivio sacro, animadvertam hunc piscem a coronatis ministris cum tibicine introferri.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 7:3)
et est versus de his qui tibicines vocantur, quibus datur aliquid ad solam metri sustentationem, ut nunc dextra nunc ille sinistra:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 1862)
Marcus Octavius Hersennus in prima adulescentia tibicen, postquam arti suae diffisus est, mercaturam instituit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 36313)
qua re tibicen Antigenidas dixerit discipulo sane frigenti ad populum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 50장 2:1)
Vt, si tibiae inflatae non referant sonum, abiciendas eas sibi tibicen putet, sic oratori populi aures tamquam tibiae sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 51장 3:4)
Quamquam, quoniam multa ad oratoris similitudinem ab uno artifice sumimus, solet idem Roscius dicere se, quo plus sibi aetatis accederet, eo tardiores tibicinis modos et cantus remissiores esse facturum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 254:3)
habet enim multitudo vim quandam talem, ut, quem ad modum tibicen sine tibiis canere, sic orator sine multitudine audiente eloquens esse non possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 338:2)
delectabatur cereo funali et tibicine, quae sibi nullo exemplo privatus sumpserat:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 57:7)
ecce autem alia pusilla epistula quam non relinquam ἀναντιφώνητον. bene me hercule potuit Lucceius Tusculanum, nisi forte (solet enim) cum suo tibicine.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS AD ATTICVM, letter 1 44:1)
ille autem, qui sciret se nepotem bellum tibicinem habere et sat bonum unctorem, discessit a me, ut mi videbatur, iratior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 24 2:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION