라틴어 문장 검색

illos teretes et lacteos puellos diceres tu Cupidines veros de caelo vel mari commodum involasse;
(아풀레이우스, 변신, 10권 32:2)
omne dehinc caelum et mare omne in austrum cessit, qui tumidis Germaniae terris, profundis amnibus, immenso nubium tractu validus et rigore vicini septentrionis horridior rapuit disiecitque navis in aperta Oceani aut insulas saxis abruptis vel per occulta vada infestas.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 23장6)
cum praesertim hic sit natura factus et ipsa sponte sua forte offensando semina rerum multimodis temere in cassum frustraque coacta tandem coluerunt ea quae coniecta repente magnarum rerum fierent exordia semper, terrai maris et caeli generisque animantum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 24:4)
sed quia multa modis multis primordia rerum ex infinito iam tempore percita plagis ponderibusque suis consuerunt concita ferri omnimodisque coire atque omnia pertemptare, quae cumque inter se possent congressa creare, propterea fit uti magnum volgata per aevom omnigenus coetus et motus experiundo tandem conveniant ea quae coniecta repente magnarum rerum fiunt exordia saepe, terrai maris et caeli generisque animantum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 16:3)
Hic neque tum solis rota cerni lumine largo altivolans poterat nec magni sidera mundi nec mare nec caelum nec denique terra neque aër nec similis nostris rebus res ulla videri, sed nova tempestas quaedam molesque coorta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 17:1)
hoc fit ubi inter dum non quit vis incita venti rumpere quam coepit nubem, sed deprimit, ut sit in mare de caelo tam quam demissa columna, paulatim, quasi quid pugno bracchique superne coniectu trudatur et extendatur in undas;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 14:3)
Nec mare nec caelum, nec denique terra nec aer, Nec similis nostris rebus res ulla videri.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 23:3)
(inde) geo- metria dicitur, cum non tantum terrae, sed et maris et caeli et aeris spatia metiri consueverit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 414)
quae sint fastigia fastigium et summae et imae partis possumus dicere, sicut altum et mare et caelum dicimus:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 2884)
Et eos vituperabas, qui ex operibus magnificis atque praeclaris, cum ipsum mundum, cum eius membra caelum terras maria, cumque horum insignia solem lunam stellasque vidissent, cumque temporum maturitates mutationes vicissitudinesque cognovissent, suspicati essent aliquam excellentem esse praestantemque naturam, quae haec effecisset moveret regeret gubernaret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 100:1)
isdem enim hic sapiens de quo loquor oculis quibus iste vester caelum terram mare intuebitur, isdem sensibus reliqua quae sub quemque sensum cadunt sentiet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 141:3)
quo se referebat ab aestu et maris et caeli, medio cum plurimus orbe sol erat et minimas a vertice fecerat umbras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 8:2)
maria omnia caelo miscuit, Aeoliis nequiquam freta procellis, in regnis hoc ausa tuis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 31:8)
talem nobis iram figuremus, flamma lumina ardentia, sibilo mugituque et gemitu et stridore et si qua his invisior vox est perstrepentem, tela manu utraque quatientem (neque enim illi se tegere curae est), torvam cruentamque et cicatricosam et verberibus suis lividam, incessus vaesani, offusam multa caligine, incursitantem, vastantem fugantemque et omnium odio laborantem, sui maxime, si aliter nocere non possit, terras, maria, caelum ruere cupientem, infestam pariter invisamque.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 196:2)
mare terra caelum et Tartarus servit mihi nihilque leges ad meos cantus tenet:
(세네카, Hercules Oetaeus 7:51)

SEARCH

MENU NAVIGATION