도구

도구

라틴어 문장 검색

Tum primum siccis aer fervoribus ustus canduit, et ventis glacies adstricta pependit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 16:3)
Tum vero Phaethon cunctis e partibus orbem adspicit accensum nec tantos sustinet aestus, ferventesque auras velut e fornace profunda ore trahit currusque suos candescere sentit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 19:1)
Sed tamen erubuit, subitusque invita notavit ora rubor rursusque evanuit, ut solet aer purpureus fieri, cum primum aurora movetur, et breve post tempus candescere solis ab ortu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 5:12)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)
subter crepante aspergine scintillat excussus salis punctisque fervens stridulis sparsim per artus Agitur.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.71)
Ne nocturna quidem carpentes pensa puellae nescivere hiemem, testa cum ardente viderent scintillare oleum et putris concrescere fungos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 13:14)
quid mea si canis aetas candesceret annis, et faceret scissas languida ruga genas?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 18b1)
"Lygdamus uratur - candescat lamina uernae - sensi ego, cum insidiis pallida uina bibi - at Nomas - arcanas tollat uersuta saliuas;"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 721)
Sic ego sim, liceatque caput candescere canis, Temporis et prisci facta referre senem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1025)
ut viridis exoritur colos ex temporibus atque fronte, ut oculi scintillant, vide.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 2123)
ferrea lamna sumatur, eo minium inponatur, ad ignem conlocetur, donec lamna candescat.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEPTIMUS, 9장16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION