라틴어 문장 검색

Sed ne caninum quidem, sicut dixere veteres, studium praestantius locupletissimum quemque adlatrandi et contra innocentes ac pro nocentibus neglectum a maioribus, a nobis etiam concessum intra moenia et in ipso foro latrocinium.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 9:1)
Cum quartum annum agit his, qui canini appellantur, deiectis, alios affert.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 29장 5:3)
seu cum idem locus tuberculum habet, cuius media fere parte canino similis extat pilus, eique subest vermiculus.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 5장 11:3)
quia si rabie vexantur, quod huic generi velut canino solet accidere, saepissime persequuntur squamosos, plurimosque mandendo consumunt;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 17장 2:3)
Sed tum e libertis Onomastum futuro sceleri praefecit, a quo Barbium Proculum tesserarium speculatorum et Veturium optionem eorundem perductos, postquam vario sermone callidos audacisque cognovit, pretio et promissis onerat, data pecunia ad pertemptandos plurium animos.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 25장1)
altero e consulibus neminem substituit improbans exemplum uetus Canini Rebili uno die consulis.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 15장 2:7)
Qui vero pauperes sunt et tenui substantiola videnturque sibi scioli, pomparum ferculis similes procedunt ad publicum, ut caninam exerceant facundiam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:5)
tantine iniuria cenae, tam ieiuna fames, cum possit honestius illic et tremere et sordes farris mordere canini?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V7)
exitus ille utcumque hominis, sed torva canino latravit rictu quae post hunc vixerat uxor.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X109)
ergo miser trepidas, ne stercore foeda canino atria displiceant oculis venientis amici, ne perfusa luto sit porticus;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV22)
Maxime tamen nota et inlustris apud Caudinas furculas ex hac gente clades Veturio Postumioque consulibus accepta est.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SAMNITICUM 9:1)
Inde clarissimos principes, quod adversaretur voluntati suae, exulatione multavit, ut Coriolanum colere agros iubentem - nec minus ille ferociter iniuriam armis vindicasset, nisi quod iam inferentem signa filium mater Veturia lacrimis suis exarmavit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 3:1)
Non deerunt tamen hac in urbe forsan Unus vel duo tresve quattuorve, Pellem rodere qui velint caninam:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LX4)
Sed tu dulcior elegantiorque, Cuius livida naribus caninis Dependet glacies rigetque barba, Qualem forficibus metit supinis Tonsor Cinyphio Cilix marito.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XCV4)
Quisquis stolaeve purpuraeve contemptor, Quos colere debet, laesit impio versu, Erret per urbem pontis exul et clivi, Interque raucos ultimus rogatores Oret caninas panis inprobi buccas;
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, V1)

SEARCH

MENU NAVIGATION