라틴어 문장 검색

"Hos etiam, quamvis corrumpi munere nullo te certum est, mirare libens ac suscipe cinctus, quos tibi divino mecum Tritonia duxit pectine:
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:171)
Multi falcibus veruculatis atque iis vel rostratis vel denticulatis medium culmum secant, multi mergis, alii pectinibus spicam ipsam legunt, idque in rara segete facillimum, in densa difficillimum est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 20장 3:2)
Corpora usque pedes carbaso velant, soleis pedes, capita linteis vinciunt, lapilli ex auribus pendent:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 9장 23:1)
Panditur hinc totis in noctem carbasus alis litoraque et veteris tumulos praelabitur Ili
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 610:1)
Dorcea, qui dulci festis adsistere mensis pectine Bistoniae magnum post ausus alumnum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 171:1)
hunc tibi vel posito venantem pectine Phoebum crede dari.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 573:1)
sed limite recto puppis et aequali transcurrat carbasus aura.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 638:1)
"gnate mihi longe iucundior unice vita, gnate, ego quem in dubios cogor dimittere casus reddite in extrema nuper mihi fine senectae, quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtus eripit invito mihi te, cui languida nondum lumina sunt gnati cara saturata figura, non ego te gaudens laetanti pectore mittam, nec te ferre sinam fortunae signa secundae, sed primum multas expromam mente querelas canitiem terra atque infuso pulvere foedans, inde infecta vago suspendam lintea malo, nostros ut luctus nostraeque incendia mentis carbasus obscurata decet ferrugine Hibera.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 7:1)
murice Baiano melior Lucrina peloris,ostrea Circeis, Miseno oriuntur echini,pectinibus patulis iactat se molle Tarentum.
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장24)
illa voluptas summa tamen, quod iam calida matura iuventa inguina traduntur medicis, iam pectine nigro;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI200)
crispo numerantur pectine chordae, quo tener Hedymeles operas dedit:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI205)
"Utile et hoc multis vitae genus, at mihi nullum inde operae pretium, pingues aliquando lacernas, munimenta togae, duri crassique coloris et male percussas textoris pectine Galli accipimus, tenue argentum venaeque secundae, fata regunt homines, fatum est et partibus illis quas sinus abscondit, nam si tibi sidera cessant, nil faciet longi mensura incognita nervi, quamvis te nudum spumanti Virro labello viderit et blandae adsidue densaeque tabellae sollicitent, αὐτο`σ γα`ρ ἐφέλκεται ἄνδρα κίναιδοσ. quod tamen ulterius monstrum quam mollis avarus?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX12)
Dant etiam sonitum patuli super aequora mundi, carbasus ut quondam magnis intenta theatris dat crepitum malos inter iactata trabesque, inter dum perscissa furit petulantibus auris et fragilis [sonitus] chartarum commeditatur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 3:4)
Dives inaccessos ubi Solis filia lucos Adsiduo resonat cantu, tectisque superbis Urit odoratam nocturna in lumina cedrum, Arguto tenues percurrens pectine telas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 7:2)
Quorum alter, mixtis obliquo pectine remis, Ausus Romanae Graia de puppe carinae Iniectare manum:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 6:54)

SEARCH

MENU NAVIGATION