라틴어 문장 검색

unde etiam frustum illud paulo post albescit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 455:20)
ANXIVS in cellam natorum carnis offellam Dum canis ex more fluuium prope ferret in ore, Eius ut est umbra uisa maiore sub unda, Hanc post dimissam festinus anhelat ad ipsam, Dumque cupita petit, dederat quod sors sibi, demit, Morte cadens iusta carnis per inania frusta.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, I. De cane et umbra prede 2:1)
caeno subnixa tenaci mergitur et pingui suspirat corpore moles more suis, dapibus quae iam devota futuris turpe gemit, quotiens Hosius mucrone corusco armatur cingitque sinus secumque volutat, quas figat verubus partes, quae frusta calenti mandet aquae quantoque cutem distendat echino:
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:256)
pro potione sumebat perfusum aqua frigida panem aut cucumeris frustum uel lactuculae thyrsum aut recens aridumue pomum suci uinosioris.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 77장 1:5)
tunc uno quoque hinc inde instante ut quam primum se impendentibus contumeliis eriperet, scrobem coram fieri imperauit dimensus ad corporis sui modulum, componique simul, si qua inuenirentur, frusta marmoris et aquam simul ac ligna conferri curando mox cadaueri, flens ad singula atque identidem dictitans:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 49장 1:1)
neque illesepositi ciceris nec longae invidit avenae,aridum et ore ferens acinum semesaque lardi frusta dedit, cupiens varia fastidia cenavincere tangentis male singula dente superbo,cum pater ipse domus palea porrectus in hornaesset ador loliumque, dapis meliora relinquens.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장55)
"et tamen illud perdidit infelix totum nihil, ultimus autem aerumnae est cumulus, quod nudum et frusta rogantem nemo cibo, nemo hospitio tectoque iuvabit."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III85)
ecce alius quanto porrexit murmure panem vix fractum, solidae iam mucida frusta farinae, quae genuinum agitent, non admittentia morsum;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V36)
nec frustum capreae subducere nec latus Afrae novit avis noster, tirunculus ac rudis omni tempore et exiguae furtis inbutus ofellae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI43)
servorum ventres modio castigat iniquo ipse quoque esuriens, neque enim omnia sustinet umquam mucida caerulei panis consumere frusta, hesternum solitus medio servare minutal Septembri nec non differre in tempora cenae alterius conchem aestivam cum parte lacerti signatam vel dimidio putrique siluro, filaque sectivi numerata includere porri.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV46)
ast illum in plurima sectum frusta et particulas, ut multis mortuus unus sufficeret, totum corrosis ossibus edit victrix turba, nec ardenti decoxit aeno aut veribus:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV29)
ut ingentia robora in carbonum frusta lucentia igne vertuntur, paleae si in ignem ceciderint, mox solum de eis cinerem restat videri.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 5:3)
Hoc et in Ponto fieri videmus, in quo frusta quaedam et, ut ita dixerim, prosiciae gelidae feruntur contractae de fluvialium vel palustrium undarum multitudine, in quas licet frigori quasi levatiores marina.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 33:1)
Ferreus es, si stare potest tibi mentula, Flacce, Cum te sex cyathos orat amica gari, Vel duo frusta rogat cybii tenuemve lacertum, Nec dignam toto se botryone putat;
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXVII1)
Carnarius sum, pinguiarius non sum.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, C3)

SEARCH

MENU NAVIGATION