라틴어 문장 검색

"Nec di siverint, ut hoc decus mei capitis aut demere mihi quisquam audeat aut condonare, nec imperium vivus amittam, idemque erit regni mei, qui spiritus finis."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 8장 7:15)
" cui responsum fuit, " eorum auctoritatem ad colonis ignoscendum, veniamque dandam, tantummodo pertinere, eosque, qui nullius sibi delicti unquam conscii fuerant, ignosci et condonari nolle.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.25)
Cujus foederis nuntio accepto, Britanniamque perlato, Rex, Conciliumque Regni Anglici publicum, sese omnia Americanis, quae paulo ante abnuerant, concedere et condonare dixere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.50)
quod si, hi viri, forte reputaverint, quam difficile sit, Graecam et Romanam linguas ad amussim callere, quamque multum temporis, in earum studio prosequendo, necessario insumendum sit, et, denique, quam pauci de linguarum earum doctoribus, vere eruditi et doctrina exculti sint, certe scriptori culpam, si qua sit, condonare et ignoscere haud gravabuntur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.20)
balba loqui non quit, traulizi, muta pudens est;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 37:11)
55. Omnes fines qui injuste et contra legem terre facti sunt nobiscum, et omnia amerciamenta facta injuste et contra legem terre, omnino condonentur, vel fiat inde per judicium viginti quinque baronum de quibus fit mencio inferius in securitate pacis, vel per judicium majoris partis eorundem, una cum predicto Stephano Cantuarensi archiepiscopo, si interesse poterit, et aliis quos secum ad hoc vocare voluerit.
(Magna Carta 57:1)
62. Et omnes malas voluntates, indignaciones, et rancores, ortos inter nos et homines nostros, clericos et laicos, a tempore discordie, plene omnibus remisimus et condonavimus.
(Magna Carta 64:1)
Preterea omnes transgressiones factas occasione ejusdem discordie, a Pascha anno regni nostri sextodecimo usque ad pacem reformatam, plene remisimus omnibus, clericis et laicis, et quantum ad nos pertinet plene condonavimus.
(Magna Carta 64:2)
Hos tibi, Phoebe, vovet totos a vertice crines Encolpos, domini centurionis amor, Grata Pudens meriti tulerit cum praemia pili.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXXI1)
Claudia, Rufe, meo nubit Peregrina Pudenti:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XIII1)
Obstat, care Pudens, nostris sua turba libellis Lectoremque frequens lassat et implet opus.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXIX1)
Permisit flevitque Pudens:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XLVIII3)
Quamvis lassa, tuos quaerebant lumina vultus Atque erat in gelido plurimus ore Pudens.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LVIII2)
Cogis me calamo manuque nostra Emendare meos, Pudens, libellos.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XI1)
Nosti si bene Caesium, libelle, Montanae decus Umbriae Sabinum, Auli municipem mei Pudentis, Illi tu dabis haec vel occupato:
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XCVII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION