살아있는 라틴어 : 문장 검색

Quin et illi ipsi authores qui dictaturam quandam in scientiis invaserunt et tanta confidentia de rebus pronuntiant, cum tamen per intervalla ad se redeunt, ad querimonias de subtilitate naturae, veritatis recessibus, rerum obscuritate, causarum implicatione, ingenii humani infirmitate, se convertunt;

Fortuna proculdubio, saltem propter filias suas, honorem meretur, confidentiam scilicet et existimationem.

Hoc enim confidentiam parit, et omnem lapidem movebunt quo veluti praescriptionem tueantur.

Haec est civitas exsultans, habitans in confidentia, quae dicebat in corde suo: " Ego sum, et extra me non est alia amplius! ". Quomodo facta est in desertum, cubile bestiae? Omnis, qui transit per eam, sibilabit et movebit manum suam.

Mercello simili confidentia Flaccum, municipem suum, adiuvant:

sed penetrabat pavor et admiratio, callidum olim et tegendis sceleribus obscurum huc confidentiae venisse ut tamquam dimotis parietibus ostenderet nepotem sub verbere centurionis, inter servorum ictus extrema vitae alimenta frustra orantem.

Non inmerito mentis ualitudini attribuerim diuersissima in eodem uitia, summam confidentiam et contra nimium metum.

olli subridens magnam confidentiam virtutis ostendit.

svi merito si qua est fiducia forti si unusquisque fortis habet aliquam confidentiam ex conscientia fortitudinis suae, et ego audere non dubito.

"Quid inrcligiosius, quid audacius, quid ipsa sceleris confidentia tutius?"

Quibus nec mater nec pater, tanta confidentia?

mater terribilem minatur vitae cruciatum et necem, quae nemo est tam firmo ingenio et tanta confidentia, quin refugiat timido sanguen atque exalbescat metu.

262M duas sibi res, quo minus in vulgus et in foro diceret, confidentiam et vocem, defuisse Sch.

adde confidentiam hominis, adde imbecillitatem bonorum virorum qui quidem, quod illum sibi merito iratum putant, oderunt, ut tu scribis ludum cc vellem scribis, quisnam hic significasset.

Pompei sunt animadversa, quae maxime confidentiam attulerunt hominibus, ut diceret se ante K. Martias non posse sine iniuria de provinciis Caesaris statuere, post K. Martias se non dubitaturum.