도구

도구

라틴어 문장 검색

Oblectati autem sumus praeter multa alia versiculis lepidissimis Anacreontis senis, quos equidem scripsi, ut interea labor hic vigiliarum et inquies suavitate paulisper vocum atque modulorum adquiesceret:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, IX 6:1)
Sic, inquit, isti apathiae sectatores, qui videri se esse tranquillos et intrepidos et inmobiles volunt, dum nihil cupiunt, nihil dolent, nihil irascuntur, nihil gaudent, omnibus vehementioris animi officiis amputatis, in torpore ignavae et quasi enervatae vitae consenescunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XII 11:1)
Cui rex (licit nihil haberet e pedantio) responsum tamen versibus simiiter Latinis scribi iussit in person quidem regis ipsius, magno tamen cum vilipendo prioris, cuius genio et petulanti tanquam facetiis scurrae se oblectabat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 27:18)
Etenim spritus hominum maxime reficit et oblectat.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLIV. [ = English XLVI] DE HORTIS 1:4)
Fructibus etiam et arbusculis vivis conserantur, ut aves liberius volitent et se per diversa oblectare et componere possint, utque nulla in area aviarii conspciatur spurcities.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLIV. [ = English XLVI] DE HORTIS 10:3)
Laqueo capientur, qui oblectantur casu iustorum, dolor autem consumet illos, antequam moriantur.
(불가타 성경, 집회서, 27장32)
speciosa quidem ista sunt, inquam, oblitaque rhetoricae ac musicae melle dulcedinis tum tantum cum audiuntur oblectant, sed miseris malorum altior sensus est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:4)
sed materiam gerendis rebus optauimus, quo ne uirtus tacita consenesceret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:3)
nostris iam luctibus ille consenuit regnumque sibi tot vindicat annos.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:98)
idem condit ager soles idemque reducit, metiturque suo rusticus orbe diem, ingentem meminit parvo qui gemine quercum aequaevumque videt consenuisse nemus, proxima cui nigris Verona remotior Indis Benacumque putat litora Rubra lacum.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De sene Veronensi qui Suburbium numquam egressus est8)
neque prudentis est credere Tellurem, quae divinam et aeternam iuventam sortita com- munis omnium parens dicta sit, quia et cuncta peperit semper et deinceps paritura sit, velut hominem consenuisse.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 2:2)
Quaeris ex me, P. Silvine, quod ego sine cunctatione non recuso docere, cur priore libro veterem 1 opinionem fere omnium, qui de cultu agrorum locuti sunt, a principio confestim reppulerim, falsamque sententiam repudiaverim censentium longo aevi situ longique iam temporis exercitatione fatigatam et effetam humum consenuisse.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 1장 1:1)
Cum deinde consenuit, repastinandum est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 32장 3:2)
Sequenti triduo velut aeger cacuminibus arborum et desecto viridi pabulo oblectandus, prohibendusque multa potione.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 26장 4:1)
Nam quemadmodum fessas morbo pecudes vehementer agitare et extendere non convenit, ita conducit mediocriter exercere, et quasi torpentes excitare, nec pati veterno consenescere atque extingui.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 5장 3:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION