도구

도구

라틴어 문장 검색

etymologia, quae verborum originem inquirit, a Cicerone dicta est notatio, quia nomen eius apud Aristotelem invenitur σύμβολον, quod est nota;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 248:1)
ideoque in definitionibus assignatur etymologiae locus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 249:2)
sic perveniemus eo usque, ut stella luminis stilla credatur, cuius etymologiae auctorem clarum sane in litteris nominari in ea parte, qua a me reprehenditur, inhumanum est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 255:2)
sicut in Graecis accidit adiectione i litterae, quam non solum dativis casibus in parte ultima ascribunt sed quibusdam etiam interponunt, ut in *λ*η*ι*σ*τ*η*ι quia etymologia ex divisione in tris syllabas facta desideret litteram.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 283:2)
maximus autem usus approbando refellendoque fine propriorum ac differentium, nonnunquam etiam etymologiae.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 153:1)
etymologia maxime rare est:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 153:3)
Tale igitur est dicere aliam esse differentiam divisivam, et aliam constitutivam, ac si dicamus alterius proprietatis esse divisivam, alterius constitutivam, licet penitus ea sit divisiva quae constitutiva, et e converso.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 42:15)
Aliud quippe exigit ex eo quod est divisiva, et aliud ex eo quod est constitutiva, licet modis omnibus eadem sit numero divisiva et constitutiva differentia.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 42:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION