도구

도구

라틴어 문장 검색

Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 117:2)
naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 118:1)
divitias enim naturae esse parabiles;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 93:3)
namque parabilem amo Venerem facilemque.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere. 1:32)
parabile est, quod natura desiderat, et adpositum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 4 10:7)
Quemadmodum desiderare delicatas res luxuriae est, ita usitatas et non magno parabiles fugere dementiae.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 5 5:1)
gratuita et opera levi parabilia.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 18:6)
placet cibus, quem nec parent familiae nec spectent, non ante multos imperatus dies nec multorum manibus ministratus, sed parabilis facilisque, nihil habens arcessiti pretiosive, ubilibet non defuturus, nec patrimonio nec corpori gravis, non rediturus qua intraverit;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 7:1)
Sic et Epicurus omnem cruciatum doloremque depretiat, modicum quidem contemptibilem pronuntiando, magnum vero non diuturnum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 45장 6:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION