라틴어 문장 검색

Itaque eorum ipsorum, quae aspectu sentiuntur, nullum aliud animal pulchritudinem, venustatem, convenientiam partium sentit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 18:3)
Nec vero rei familiaris amplificatio nemini nocens vituperanda est, sed fugienda semper iniuria est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 34:5)
Officium autem, quod ab eo ducitur, hanc primum habet viam, quae deducit ad convenientiam conservationemque naturae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 129:1)
Talis est igitur ordo actionum adhibendus, ut, quem ad modum in oratione constanti, sic in vita omnia sint apta inter se et convenientia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 185:1)
Itaque, quae in rebus inanimis quaeque in usu et tractatione beluarum fiunt utiliter ad hominum vitam, artibus ea tribuuntur operosis, hominum autem studia ad amplificationem nostrarum rerum prompta ac parata [virorum praestantium] sapientia et virtute excitantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 22:2)
Omni igitur ratione colenda et retinenda iustitia est cum ipsa per sese (nam aliter iustitia non esset), turn propter amplificationem honoris et gloriae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 55:7)
Quodsi nihil est tam contra naturam quam turpitudo (recta enim et convenientia et constantia natura desiderat aspernaturque contraria) nihilque tam secundum naturam quam utilitas, certe in eadem re utilitas et turpitudo esse non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 43:3)
Id desideratur omnibus eis in locis, quos ad fidem orationis faciendam adhiberi dixit Antonius, vel cum explanamus aliquid vel cum conciliamus animos vel cum concitamus, sed in hoc, quod postremum dixi, amplificatio potest plurimum, eaque una laus oratoris est [et] propria maxime.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 104:2)
quorum partim habent vitiorum et peccatorum acrem quandam cum amplificatione incusationem aut querelam, contra quam dici nihil solet nec potest, ut in depeculatorem, in proditorem, in parricidam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 106:2)
Sed amplificatio quamquam habet proprium locum, saepe etiam primum, postremum quidem fere semper, tamen reliquo in cursu orationis adhibenda est maximeque cum aliquid aut confirmatum est aut reprehensum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 1:3)
est enim amplificatio vehemens quaedam argumentatio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 1:5)
et, quae suo loco de amplificatione dicemus, multa ex eis poterunt ad principiorum praecepta transferri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 4:4)
Nam est divisa in duas partis, amplificationem et enumerationem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 15장 1:3)
est igitur amplificatio gravior quaedam adfirmatio, quae motu animorum conciliet in dicendo fidem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 15장 2:1)
rerum autem amplificatio sumitur eisdem ex locis omnibus, e quibus illa quae dicta sunt ad fidem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 16장 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION