라틴어 문장 검색

negat oportere atro die parentare;
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 25:2)
Geminus ait diem nundinarum exactis iam regibus coepisse celebrari, quia plerique de plebe repetita Servii Tullii memoria parentarent ei nundinis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 33:2)
et Varro ait, suspendiosis, quibus iusta fieri ius non sit, suspensis oscillis, veluti per imitationem mortis parentari.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 6037)
hoc enim nemo parentat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:7)
Nam aut vir ego liberque non sum, aut noxio sanguine parentabo iniuriae meae.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:12)
- sic Memnonis umbris Annua sollemni caede parentet avis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 134)
Illum liquet mihi deierare his mensibus Sex septem prorsum non vidisse proximis, Nisi nunc cum minime vellem minimeque opus fuit.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 3117)
Phidippe, Bacchis deierat persancte.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 210)
sic equum divina Palladis arte aedificant, et apud Tragicos parentat pater.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 253:2)
Pacuvius, qui Syriam usu suam fecit, cum vino et illis funebribus epulis sibi parentaverat, sic in cubiculum ferebatur a cena, ut inter plausus exoletorum hoc ad symphoniam caneretur:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 12 8:2)
Mortuis certe interdiu parentatur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 3:5)
Tulit hoc tamen tam triste vulnus eadem magnitudine animi M. Antonius, qua omnia alia adversa toleraverat, et hoc fuit eius lugere viginti legionum sanguine fratri parentare.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 95:3)
Hanc iram non voco, motum animi rationi parentem ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 18:3)
mollibus lenibusque fomentis totum lacessitur eorum corpus et, ne nares interim cessent, odoribus variis inficitur locus ipse, in quo luxuriae parentatur.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 56:3)
Taceo de philosophis, Socrate contentus, qui in contumeliam deorum quercum et hircum et canem deierabat.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION