라틴어 문장 검색

Et causa etiam est incommutabilis semper uno modo se habens, quia transmutatio non est possibilis nisi in rebus imperfectis, et si aliquod est ens perfectissimum in mundo, dignum est quod hoc sit prima causa.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 9:3)
Primus horum modorum apud Gentiles figuratus fuit in illo duello Herculis et Anthei, cuius Lucanus meminit in quarto Farsalie et Ovidius in nono De rerum transmutatione;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:39)
secundus figuratur apud eosdem in Athalanta et Ypomene in decimo De rerum transmutatione. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:40)
quae vitiose dixeris, non utique et scripto peccant - illud prius adiectione, detractione, immutatione, transmutatione, hoc secundum divisione, complexione, aspiratione, sono contineri?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 154:5)
nam duos in uno nomine faciebat barbarismos Tinga Placentinus (si reprehendenti Hortensio credimus) preculam pro pergula dicens, et immutatione cum c pro g uteretur, et transmutatione cum r praeponeret e antecedenti.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 160:1)
et trasumennum pro tarsumenno multi auctores, etiamsi est in eo transmutatio, vindicaverunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 161:3)
transmutatione, qua ordo turbatur, quoque ego, enim hoc voluit, autem non habuit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 187:1)
nam et illi declamare modo et scientiam declamandi ac facultatem tradere officii sui ducunt, idque intra deliberativas iudicialesque materias (nam cetera ut professione sua minora despiciunt), et hi non satis credunt excepisse, quae relicta erant, (quo nomine gratia quoque iis habenda est), sed ad prosopopoeas usque ac suasorias, in quibus onus dicendi vel maximum est, irrumpunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 3:1)
sunt et illae paene totae ad deliberativum pertinentes genus, ducendane uxor, petendine sint magistratus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 69:1)
Aristoteles tres faciendo partes orationis, iudicialem, deliberativam, demonstrativam, paene et ipse oratori subiecit omnia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 356:1)
nam cum sit ex his rhetorice, fieri non potest ut, cum ex constet, non sint partes totius ex quibus . videntur autem mihi, qui haec opera dixerunt, eo quoque moti, quod in alia rursus divisione nollent in idem nomen incidere, partes enim rhetorices esse dicebant laudativam, deliberativam, iudicialem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 45:1)
nec dubie prope omnes utique apud antiquos auctoritatis scriptores Aristotelem secuti, qui nomine alio contionalem pro deliberativa appellat, hac partitione contenti fuerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 48:2)
quarum duae primae deliberativi, duae sequentes demonstrativi, tres ultimae iudicialis generis sunt partes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 56:3)
alterum est deliberativum, tertium iudiciale.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 62:1)
hanc ita dividit, de appetendis et fugiendis, quae est pars deliberativa;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 139:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION