라틴어 문장 검색

Contradicentibus autem eis et blasphemantibus, excutiens vestimenta dixit ad eos: " Sanguis vester super caput vestrum! Mundus ego. Ex hoc nunc ad gentes vadam ".
그러나 그들이 반대하며 모독하는 말을 퍼붓자 바오로는 옷의 먼지를 털고 나서, “여러분의 멸망은 여러분의 책임입니다. 나에게는 잘못이 없습니다. 이제부터 나는 다른 민족들에게로 갑니다.” 하고 그들에게 말하였다. (불가타 성경, 사도행전, 18장6)
Et ille quidem excutiens bestiam in ignem, nihil mali passus est;
바오로는 아무런 해도 입지 않고 뱀을 불 속에 떨어 버렸다. (불가타 성경, 사도행전, 28장5)
Pythia ex adytō ascendit oculīsque ad terram dēmissīs ē templō tacita exiit.
Pythia는 성소 밖으로 올라갔고, 시선을 땅으로 향하며 사원 밖으로 조용히 나왔다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit29)
et succendet ignem in delubris deorum Aegypti et comburet ea et captivos ducet illos et excutiet terram Aegypti, sicut pastor pediculis excutit pallium suum, et egredietur inde in pace;
내가 이집트 신전들에 불을 지르겠다. 그러면 그는 신상들을 태우거나 그것들을 전리품으로 가져가고, 목자가 제 옷을 털 듯 이집트 땅을 턴 다음 이집트에서 평화로이 떠나갈 것이다. (불가타 성경, 예레미야서, 43장12)
Insuper excussi sinum meum et dixi: " Sic excutiat Deus omnem virum, qui non compleverit verbum istud, de domo sua et de laboribus suis; sic excutiatur et vacuus fiat! ". Et dixit universa multitudo: " Amen! ". Et laudaverunt Deum. Fecit ergo populus, sicut erat dictum.
그리고 나는 내 옷자락을 털며 말하였다. “이 약속을 이행하지 않는 사람은 하느님께서 이렇게 모두 그의 집과 재산을 멀리 털어 버리실 것이다. 그런 자는 이렇게 털려 빈털터리가 될 것이다.” 회중은 “아멘!” 하며 주님을 찬양하였다. 백성은 그 약속대로 하였다. (불가타 성경, 느헤미야기, 5장13)
Nunc autem illa Platonis verba de anima mundi diligenter excutiamus, ut in eis Spiritum sanctum integerrime designatum esse agnoscamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 38:1)
O tandem absiste triumphis Expletus, penitusque animo totum excute Martem.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 1:4)
Talis erat belli facies, cum Pelion ingens Mitteret in coelum Briareus, solioque Tonantem Praecipitem excuteret;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 14:3)
sed quasi vox in ipsis interciperetur faucibus, iterum demisso capite tacebas;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:29)
Ergo et ipsum felicissimum non negabis qui in eorum inter quos vivit visceribus requiescit, amans omnes et amatus ab omnibus, quem ab hac suavissima tranquillitate, nec suspicio dividat, nec timor excutiat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:24)
Accedit et pro invicem oratio, quae in amici memoria tanto efficacius, quanto affectuosius ad Deum emittitur, profluentibus lacrimis, quas vel timor excutit, vel affectus elicit, vel dolor educit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:10)
Non ibi materies, que sit demissior istis, Jura tenet propriaque potest plebescere forma.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 18:4)
Postquam celestis aurata sedilia cetus Impleuit tantaque nitens deitate refulsit Ipsa domus, tanti lucem mirata diei, Concilii stetit in medio Natura, parumper In terram demissa caput, concepta seueris Vultibus exponens dextraque silencia dictans, Suspendensque animos, uoces exiuit in istas:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 24:1)
Quo modo mendicat alienum luna decorem, Cur a luce sua Phebe demissa parumper Detrimenta sue deplorat lucis, at infra Plenius exhausta, tocius luminis amplam Iacturam queritur, sed rursus fratris in igne Ardescens, nutrit attriti damna decoris, Perfectos tandem circumfert plena nitores.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:9)
Describit gestum capitis faciemque uenuste Suscitat ad recti libram, ne fronte supina Ad superos tendens, uideatur spernere nostros Mortales, nostram dedignans uisere uitam, Vel nimis in faciem terre demissus, inhertem Desertumque notet animum;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 6:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION