라틴어 문장 검색

Sic enim ferias prae omni negotio fetas commodi senserimus, non animum, ut dicitur, remittentes (nam remittere, inquit Musonius, animum quasi amittere est) sed demulcentes eum paulum, atque laxantes iocundis honestisque sermonum inlecta­tionibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 12:1)
Fonte cadit modico, parvisque impellitur undis Puniceus Rubicon, cum fervida canduit aestas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:34)
Tum primum siccis aer fervoribus ustus canduit, et ventis glacies adstricta pependit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 16:3)
Tum vero Phaethon cunctis e partibus orbem adspicit accensum nec tantos sustinet aestus, ferventesque auras velut e fornace profunda ore trahit currusque suos candescere sentit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 19:1)
Sed tamen erubuit, subitusque invita notavit ora rubor rursusque evanuit, ut solet aer purpureus fieri, cum primum aurora movetur, et breve post tempus candescere solis ab ortu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 5:12)
arborumque varietate ac suavi volucrum concentu mirum in modum sensum demulcent, atque delectant;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:7)
Non possum pati Quin tibi caput demulceam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 530)
quid mea si canis aetas candesceret annis, et faceret scissas languida ruga genas?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 18b1)
"Lygdamus uratur - candescat lamina uernae - sensi ego, cum insidiis pallida uina bibi - at Nomas - arcanas tollat uersuta saliuas;"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 721)
Sic ego sim, liceatque caput candescere canis, Temporis et prisci facta referre senem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1025)
quibus ille ne nihil remissum dicatis, remitto, inquit, ne utique dorsum demulceatis, cum ex equis descendetis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 233:2)
ferrea lamna sumatur, eo minium inponatur, ad ignem conlocetur, donec lamna candescat.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEPTIMUS, 9장16)

SEARCH

MENU NAVIGATION