라틴어 문장 검색

refutatio autem accusationis, in qua est depulsio criminis, quoniam Graece στάσισ dicitur, appelletur Latine status;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장 1:1)
nam quaestio nulla non habet utique statum, constat enim ex intentione et depulsione;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 90:1)
cui rei praecipue repugnat Cornelius Celsus dicens non a depulsione , sed ab eo qui propositionem suam confirmet;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 96:5)
et si dicat, non habes legem, syllogismo) concedamus ex depulsione nasci statum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 99:2)
ergo depulsio incipit esse actoris, ille statum faciet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 100:7)
ita erit quidem status ex prima depulsione, sed ea fiet ab accusatore non a reo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 100:8)
depulsio:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 102:3)
si accusabitur theatrali lege, depulsio erit rei;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 102:7)
si excitatus fuerit de spectaculis et aget iniuriarum, depulsio erit accusatoris.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 102:8)
effugerunt has quaestiones qui dixerunt, status esse id, quod appareat ex intentione et depulsione, ut fecisti, non feci aut recte feci.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 103:2)
nunc de iudiciali genere, quod est praecipue multiplex, sed officiis constat duobus intentionis ac depulsionis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 289:1)
constat enim ex intentione ac depulsione, de quibus satis traditum est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 223:1)
iudicialium causarum alias in singulis, alias in pluribus controversiis consistere, et in quibusdam intentionem modo stature facere, modo depulsionem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 11:3)
depulsionem porro omnem infitiatione duplici, factumne et an hoc factum esset, praeterea defensione ac translatione constare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 11:4)
Dicunt appetitionem animi moveri, cum aliquid ei secundum naturam esse videatur, omniaque, quae secundum naturam sint, aestimatione aliqua digna eaque pro eo, quantum in quoque sit ponderis, esse aestimanda, quaeque secundum naturam sint, partim nihil habere in sese eius appetitionis, de qua saepe iam diximus, quae nec honesta nec laudabilia dicantur, partim, quae voluptatem habeant in omni animante, sed in homine rationem etiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 79:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION