라틴어 문장 검색

si vero aut numerus quidam sit animus, quod subtiliter magis quam dilucide dicitur, aut quinta illa non nominata magis quam non intellecta natura, multo etiam integriora ac puriora sunt, ut a terra longissime se ecferant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 40:1)
atque ea profecto tum multo puriora et dilucidiora cernentur, cum, quo natura fert, liber animus pervenerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 45:6)
Itaque Iulius Candidus non invenuste solet dicere, aliud esse eloquentiam aliud loquentiam.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 20 5:1)
tantus aeterni favor est Magistri, doctor indulgens ita nos amico lactat hortatu, levis obsequella ut muleeat artus, addit et ne quis velit invenusto sordidus cultu lacerare frontem, sed decus vultus capitisque pexum comat honorem.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium3)
Adeon' hominem esse invenustum aut infelicem quemquam ut ego sum?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 520)
iam cum omnis oratio tris habeat virtutes, ut emendata, ut dilucida, ut ornata sit (quia dicere apte, quod est praecipuum, plerique ornatui subiiciunt), totidem vitia, quae sunt supra dictis contraria, emendate loquendi regulam, quae grammatices prior pars est, examinet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 149:1)
quare mihi non invenuste dici videtur, aliud esse Latine aliud grammatice loqui.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 247:2)
sed et illud,si breviter et dilucide summam rei,de qua cognoscere debeat, indicaverimus, quod Homerus atque Vergilius operum suorum principiis faciunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 43:3)
erit autem narratio aperta atque dilucida, si fuerit primum exposita verbis propriis et significantibus et non sordidis quidem, non tamen exquisitis et ab usu remotis, tum distincta rebus, personis, temporibus, locis, causis, ipsa etiam pronuntiatione in hoc accommodata, ut iudex quae dicentur quam facillime accipiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 125:1)
nunc illud adiiciendum, ne iis quidem consentire me, qui semper argumenta sermone puro et dilucido et distincto ceterum minime elato ornatoque putant esse dicenda.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 382:1)
finitio igitur est rei propositae propria et dilucida et breviter comprehensa verbis enuntiatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 130:3)
quae ut propria sint et dilucida et ornata et apte collocentur, si tota vita laborandum est, omnis studiorum fructus amissus est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 27:3)
nam si neque pauciora quam oportet neque plura neque inordinata aut indistincta dixerimus, erunt dilucida et negligenter quoque audientibus aperta;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 62:2)
vitium meo quidem iudicio, si quidem dicere dilucide virtus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 271:4)
locorum quoque dilucida et significans descriptio eidem virtuti adsignatur a quibusdam;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 91:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION