라틴어 문장 검색

Unde et Dei Filius, Dei virtus, et Dei sapientia, hoc est ea vis divinae potentiae, qua cuncta sapit, hoc est veraciter discernit, ut in nullo, ut dictum est, errare possit, nec quidquam ejus obsistere queat cognitioni.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 30:5)
Sicut igitur uniuscuiusque generis homines amor cogit accendi, ita et amantes non genera discernere debent sed hoc solum, an sit sauciatus amore qui petit amari.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, B. 중류층 남자가 귀족여성과 나누는 이야기 1:12)
Qui vero cupit amore potiri, propriae fines non audeat voluntatis excedere nec ordines discernat amori, qui ex quolibet genere suum vult exornare palatium et omnes in sua curia aequaliter militare nulla ordinum praerogativa servata.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, F. 상층 귀족남성이 중류층 여자와 나누는 이야기 3:6)
immo inter licita et illicita discernere non valens.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:6)
et servulum in amicitiam adaequans Domino, sic fugatum a patre, sic latitantem in heremo, sic adiudicatum morti, neci destinatum sibi praetulit;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:2)
Inter utramque hanc amicitiam, memoria praeeunte discernens, video priorem inniti magis affectui, alterum rationi;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:13)
Nec sine consiliis, nutu, moderamine, uoto Virtutum discernit opus, sed tota sororum Concio conceptus assensu nutrit eodem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:7)
Omne quod ipsius discernit regula, canon Precipit et dictat artis censura magistre, In dotem iuuenis confert, ne uerba monetet Citra gramaticam, ne uerbo barbarus erret.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 12:8)
Cur etiam rationis impressi signaculum, quae suae discretionis ventilabro, falsitatis inania a seriis veritatis discernat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:14)
Cautio est discernere a virtutibus vitijaspeciem virtutum preferentia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 72:3)
Natura hoc habet humana, ut, animo quoquo pactoconturbato, in vero falsoque discernendo discretionis careat oculo.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 14:10)
Cautio est discernere a virtutibus vitia speciem virtutum præferentia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 53:1)
In petendo itaque ab aliis consilio, hanc cautelam sollicite observes, ut bonos amicos a malis vel ab inimicis discernas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 106:1)
Verumtamen, quod factum ext, examinari potest et, erroredepulso, utilitas discerni atque assumi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 175:5)
loqui hominibus communiter datumest, solus ornatus est qui discernit indoctos.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 12:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION