라틴어 문장 검색

, quod ipse de Pompeio retulisset, intendere coepit ante se oportere discessionem facere quam consules.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS: AD P. LENTVLVM, letter 2 2:3)
nemo est enim, qui nesciat, quo minus discessio fieret, per adversarios tuos esse factum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS: AD P. LENTVLVM, letter 4 2:4)
Sed cum fieret discessio, qui sellis consulum astiterant, in Cornuti sententiam ire coeperunt.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 22:1)
lex non aperte docet dirimi debere sententias occidentis et relegantis, cum ita discessionem fieri iubet:
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 19:3)
Inter moras consul citatis nominibus et peracta discessione mittit senatum, ac paene adhuc stantem temptantemque dicere Veientonem reliquit.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 20:1)
Si eveniat quod Di prohibeant, discessio.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 358)
Cum de beata vita agetur, non est quod mihi illud discessionum more respondeas :
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 8:1)
Tuberonem dicere ait nullum senatusconsultum fieri posse non discessione facta, quia in omnibus senatusconsultis, etiam in iis quae per relationem fierent, discessio esset necessaria, idque ipse Capito verum esse adfirmat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VII 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION