도구

도구

라틴어 문장 검색

Et abii ad angelum dicens ei, ut daret mihi libellum. Et dicit mihi: " Accipe et devora illum; et faciet amaricare ventrem tuum, sed in ore tuo erit dulcis tamquam mel ".
그래서 내가 그 천사에게 가서 작은 두루마리를 달라고 하자, 그가 나에게 말하였습니다. “이것을 받아 삼켜라. 이것이 네 배를 쓰리게 하겠지만 입에는 꿀같이 달 것이다.” (불가타 성경, 요한 묵시록, 10장9)
Et accepi libellum de manu angeli et devoravi eum, et erat in ore meo tamquam mel dulcis; et cum devorassem eum, amaricatus est venter meus.
그래서 나는 그 천사의 손에서 작은 두루마리를 받아 삼켰습니다. 과연 그것이 입에는 꿀같이 달았지만 먹고 나니 배가 쓰렸습니다. (불가타 성경, 요한 묵시록, 10장10)
quid est enim dulcius otio litterato?
무엇이 학구적인 여가보다 더 달콤하겠느냐? (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 105:9)
Horātia ‘nārrā mihi’ inquit ‘fābulam dulcem, māter.’
Horatia가 말한다. '저에게 재밌는 이야기를 말해주세요, 엄마.' (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis4)
Scintilla ‘audī, fīlia,’ inquit, ‘nārrābō tibi fābulam dulcem sed tristem.’
Scintilla가 말한다. '들어라 딸아. 너에게 재밌지만 슬픈 이야기를 말해줄게.' (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis5)
In Venere semper dulcis est dementia.
사랑 안에서는 광기도 항상 달콤하다. (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 276)
Subripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi, saviolum dulci dulcius ambrosia.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 991)
dulce dulcis res.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 821)
nam ut candido candidius et dulci dulcius non est adversum, ita nec probabili probabilius.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 303:1)
Oh melle dulci dulcior tu es.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 3, scene 351)
heia, hoc est melle dulci dulcius.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 449)
His igitur rationibus invitati, multi philosophorum reliquerunt frequentias urbium et ortulos suburbanos, ubi ager irriguus et arborum come et susurrus avium, fontis speculum, rivus murmurans, et multe oculorum auriumque illecebre, ne per luxum et habundantiam copiarum anime fortitudo mollesceret et eius pudicitia stupraretur.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:12)
Dicit itaque philosophus animam ipsam esse ex individua semperque in suo statu perseverante substantia, itemque, alia quae inseparabilis comes corporum per eadem corpora se scindere putatur, quia Spiritus sanctus et hujusmodi est qui ex suo statu, quem in seipso non in effectis suis habet, omnino simplex esse, atque incommutabilis:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 41:1)
et quodammodo multiplex esse secundum effecta putatur, quod est seipsum in corpora scindere, secundum quod ipsa videlicet anima inseparabilis comes est corporum, cum hanc scilicet multiplicitatis scissuram nullo modo quantum ad seipsam habere possit, sed, ut dictum est, quantum ad effecta suorum videlicet distributione donorum, cum etiam isti gratiam, aliam illi tribuat, et seipsum singulis non aequaliter vel eodem modo conferat, ut hinc quoque alium spiritum iste, alium ille habere dicatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 41:2)
Quis, inquit, has scenicas meretriculas ad hunc aegrum permisit accedere, quae dolores ejus non modo nullis remediis foverent, verum insuper dulcibus alerent venenis?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 10:16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION