라틴어 문장 검색

— Tum illa paulisper arridens:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 1:3)
humani qualis simulator simius oris, quem puer adridens pretioso stamine Serum velavit nudasque nates ac terga reliquit, ludibrium mensis;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:182)
crinitos inter famulos pubemque canoram orbatas iubet ire nurus nuperque peremptis adridere viris.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:116)
ille coruscanti clipeo te saepe volentem sustulit adridens et pectore pressit anhelo intrepidum ferri galeae nec triste timentem fulgur et ad summas tendentem brachia cristas.
(클라우디아누스, De Tertio Consulatu Honorii Augusti 2:9)
adridet retro Thermantia fratri.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:188)
Cum adrisissent, discessimus.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 42장 2:3)
Sed cum de prosperitate successuum vestri felicissimi cursus familiariter intimata concepi, quanto libens animus concipientis arriserit, placet potius commendare silentio tanquam nuntio meliori;
(단테 알리기에리, Epistolae 65:2)
Iste exercituum duorum situs Washingtonio valde arridebat;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.60)
te dicere possum,Pollio, te, Messalla, tuo cum fratre, simulque vos, Bibule et Servi, simul his te, candide Furni,conpluris alios, doctos ego quos et amicosprudens praetereo, quibus haec, sint qualiacumque,adridere velim, doliturus, si placeant spedeterius nostra.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장39)
Licet in morem stagni fusum aequor adrideat, licet vix summa iacentis elementi spiritu terga crispentur, magnus hic campus montes habet, intus inclusum est periculum, intus est hostis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 6:12)
Nullus ei iuvenis, nullus cincinnatus adrideat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 9:10)
Transeo suppositos et gaudia votaque saepe ad spurcos decepta lacus, atque inde petitos pontifices, salios Scaurorum nomina falso corpore laturos, stat Fortuna inproba noctu adridens nudis infantibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI293)
quae demant cumque dolorem, delicias quoque uti multas substernere possint gratius inter dum, neque natura ipsa requirit, si non aurea sunt iuvenum simulacra per aedes lampadas igniferas manibus retinentia dextris, lumina nocturnis epulis ut suppeditentur, nec domus argento fulget auroque renidet nec citharae reboant laqueata aurataque templa, cum tamen inter se prostrati in gramine molli propter aquae rivum sub ramis arboris altae non magnis opibus iucunde corpora curant, praesertim cum tempestas adridet et anni tempora conspergunt viridantis floribus herbas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 1:9)
Unde Caesar adridens hoc modo pronuntiavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 8:1)
Tunc regina adridens fialam poposcit, cui aceti nonnihil acris infudit atque illuc unionem demptum ex aure altera festinabunda demisit, eumque mature dissolutum, uti natura est eius lapidis, absorbuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION