도구

도구

라틴어 문장 검색

Mulierculae aiunt ex pravo quodam odore quem aliquis ab ore efflat se noscere hominem febricitare Targa idque recte.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).473)
Si haec crassa carunculas quasdam exiguas quasi capillos habet, aut si bullat, et male olet, et interdum quasi arenam, interdum quasi sanguinem trahit, dolent autem coxae, quaeque inter has superque pubem sunt, et accedunt frequentes ructus, interdum vomitus biliosus, extremaeque partes frigescunt, urinae crebra cupiditas, sed magna difficultas est, et quod inde excretum est, aquae simile, vel rufum, vel pallidum est, paulum tamen in eo levamenti est, alvus vero cum multo spiritu redditur, utique in renibus vitium est.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VII Ex quibus notis singula morborum genera cognoscuntur. 12:1)
In coxae vero doloribus, si vehemens torpor est, frigescitque crus et coxa;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VIII Quae notae spem salutis quae pericula ostendunt. 38:1)
et ex iis, quae pondere pares sunt, eo melior quaeque est, quo celerius et et frigescit, quoque celerius ex ea legumina percoquuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, XVIII De cibis et potionibus. 12:14)
vel sanguinis ex naribus cursus, sic ut corpus frigescat, anima deficiat:
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, II De curationibus morborum capitis. 2:3)
extremae partes frigescunt, difficulter spiritus redditur.
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, XIX De coeliaco ventriculi morbo. 1:6)
sudores tenues oriuntur, per quos extremae partes frigescunt.
(켈수스, 의학에 관하여, 5권, XXVI De quinque generibus noxarum corporis et primo de vulneribus. 21:4)
neque multo post extremae partes frigescunt, tremor oritur, manus sine ratione extenduntur;
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, XXIII De carne quae inter tunicas testiculorum increvit, et de nervo indurato. 1:8)
valuit pro vulnere terror implevitque vicem iaculi, vitamque nocentem integer et sola formidine saucius efflat.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:262)
rex ipse silentum Lethaeo vehitur curru lucemque timentes insolitam mirantur equi trepidoque volatu spissas caeruleis tenebras e naribus efflant.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Gigantomachia31)
Sol, qui flammigeris mundum complexus habenis volvis inexhausto redeuntia saecula motu, sparge diem meliore coma crinemque repexi blandius elato surgant temone iugales efflantes roseum frenis spumantibus ignem.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:1)
vinctas ire nurus, nunc in vada proxima mergi seminecem, hunc subito percussum vulnere labi dum fugit, hunc animam portis efflare sub ipsis;
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:31)
nec te meus, improbe, saltem terruit exemplo Phaëthon, qui fulmina praeceps in nostris efflavit aquis, dum flammea caeli flectere terrenis meditatur frena lacertis mortalique diem sperat diffundere vultu?
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:78)
is profluente sanguine ubi frigescere pedes manusque et paulatim ab extremis cedere spiritum fervido adhuc et compote mentis pectore intellegit, recordatus carmen a se compositum quo vulneratum militem per eius modi mortis imaginem obisse tradiderat, versus ipsos rettulit eaque illi suprema vox fuit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 70장2)
hic cum semianimis de templo elatus esset, confestim animam efflavit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 5장 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION