라틴어 문장 검색

Inter praerogativas instantiarum ponemus loco vicesimo quinto Instantias Innuentes;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 475:1)
eas scilicet, quae commoda hominum innuunt aut designant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 475:2)
Instantiae Innuentes:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 499:32)
aut ad quid aspirandum, si detur facultas, ut Innuentes:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 499:52)
Cujus generis sunt instantiae conformes, monodicae, deviantes, limitaneae, potestatis, januae, innuentes, polychrestae, magicae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 500:2)
Et status eo genere periculi laborat quod Tacitus illis verbis innuit, atque is habitus animorum fuit ut pessimum facinus auderent pauci, plures vellent, omnes paterentur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 24:4)
Alterum in eo, quod Iovem narrant Metim (quae vox consilium significat) in uxorem duxisse, in quo innuunt consilium imperio sponsae loco esse.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XX. DE CONSILIO 2:3)
Hoc innuit id quod Latino iactatum proverbio, magna civitas, magna solitudo.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 1:9)
Satis sit innuisse desperandum omnino alicui nationi esse quae non ex professo arma et militiam colat iisque praecipue studeat et incumbat, sibi veluti ultro obventuram insignem aliquam imperii magnitudinem.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 11:12)
Fingunt poetae Plutum (qui divitias sonat) a Iove missum claudicare et tardigradum esse, a Plutone autem currere et pedibus celerem, innuentes divitias bonis artibus et iusto labore partas tarde accedere, sed per mortem aliorum advenientes (veluti ex haereditatibus, testamentis, aut similibus) praecipitanter ruere.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXIV. DE DIVITIIS 1:23)
Hispanum vocabulum (desemboltura) eas quadam ex parte innuit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVIII. [ = English XL] DE FORTUNA 2:4)
Cum hominem innuunt, cui prosperam fortunam spondent, inter caeteras eius qualitates adiicient quod habeat poco di matto.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVIII. [ = English XL] DE FORTUNA 2:13)
Quem Apollonius et Glaucias et aliquanto post Heraclides Tarentinus et aliqui non mediocres viri secuti ex ipsa professione se empiricos appellaverunt.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium21)
Contra ii, qui se Empiricos ab experientia nominant, evidentes quidem causas ut necessarias amplectuntur:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium72)
si, ut ei, qui se rationalem negat, confiteri necesse est, ab experientia, empiricus.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium185)

SEARCH

MENU NAVIGATION