라틴어 문장 검색

Existimo igitur, inquam, Cato, veteres illos Platonis auditores, Speusippum, Aristotelem, Xenocratem, deinde eorum, Polemonem, Theophrastum, satis et copiose et eleganter habuisse constitutam disciplinam, ut non esset causa Zenoni, cum Polemonem audisset, cur et ab eo ipso et a superioribus dissideret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 5:1)
qui sit enim finis bonorum, mox, hoc loco tantum dico, a veteribus Peripateticis Academicisque, qui re consentientes vocabulis differebant, eum locum, quem civilem recte appellaturi videmur, Graeci πολιτικόν, graviter et copiose esse tractatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 7:2)
ego autem, etsi vereor laudare praesentem, iudico tamen de re obscura atque difficili a te dictum esse dilucide, neque sententiis solum copiose sed verbis etiam ornatius quam solent vestri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 58:2)
Etenim enumerasti memoriter et copiose, ut mihi quidem admirari luberet in homine esse Romano tantam scientiam, usque a Thale Milesio de deorum natura philosophorum sententias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 91:7)
Pastum autem animantibus large et copiose natura eum qui cuique aptus erat comparavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 121:4)
Nam cum multa sint in philosophia et gravia et utilia accurate copioseque a philosophis disputata, latissime patere videntur ea, quae de officiis tradita ab illis et praecepta sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 6:2)
magna est enim admiratio copiose sapienterque dicentis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 64:6)
quod quidem volgo solitum fieri ab ordine nostro in oratione Crassi scriptum copiose videmus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 84:6)
Neque vero ego hoc tantum oneris imponam nostris praesertim oratoribus in hac tanta occupatione urbis ac vitae, nihil ut eis putem licere nescire, quamquam vis oratoris professioque ipsa bene dicendi hoc suscipere ac polliceri videtur, ut omni de re, quaecumque sit proposita, ornate ab eo copioseque dicatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 21:1)
Nam si quis hunc statuit esse oratorem, qui tantummodo in iure aut in iudiciis possit aut apud populum aut in senatu copiose loqui, tamen huic ipsi multa tribuat et concedat necesse est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 48:1)
Sin oratoris nihil vis esse nisi composite, ornate, copiose loqui, quaero, id ipsum qui possit adsequi sine ea scientia, quam ei non conceditis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 48:4)
Numquam enim negabo esse quasdam partis proprias eorum, qui in his cognoscendis atque tractandis studium suum omne posuerunt, sed oratorem plenum atque perfectum esse eum, qui de omnibus rebus possit copiose varieque dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 59:1)
nec, si huic M. Antonio pro Hermodoro fuisset de navalium opere dicendum, non, cum ab illo causam didicisset, ipse ornate de alieno artificio copioseque dixisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 62:2)
Sic mihi tum persuadere videbatur neque artificium ullum esse dicendi neque quemquam posse, nisi qui illa, quae a doctissimis hominibus in philosophia dicerentur, cognosset, aut callide aut copiose dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 93:2)
Galba autem adludens varie et copiose multas similitudines adferre multaque pro aequitate contra ius dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 240:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION