라틴어 문장 검색

Verbum quidem ipsum persuasione quadam et consensu iam asperius ad aures venit et audientis tamquam triste et execrabile ferit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 25:3)
Illud ante omnia cogita, foedam esse et exsecrabilem vim nocendi et alienissimam homini, cuius beneficio etiam saeva mansuescunt.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 171:1)
nefandus incestificus exsecrabilis attrecto?
(세네카, Phoenissae 227:1)
taceo femur aridum ac pandum, genua vasta poplites delicatos, crura cornea vitreos talos, parvos digitos pedes grandes, cumque distortis horreat ita liniamentis perque multiplicem pestilentiam exsanguis semivivusque nec portatus sedeat 3 nec sustentatus incedat, verbis tamen est ille quam membris exsecrabilior.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Apollinari suo salutem 9:3)
multi frequenter, quos execrabilis popularitas agit, civium maximos manu prensant deque consessu publico :
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Pastori suo salutem 2:1)
"in his aliquod ius exsecrabile castris huic utero est."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권228)
praeter odium, quod exsecrabile in bis captos erat, longinquitas quoque abhorrere a relegandis tam procul ab domo civibus inter tam infestas gentes cogebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 366:1)
dextrae interiunctae militesque contione dimissa ab notis ignotisque benigne atque hospitaliter invitati, laetusque dies ex admodum tristi paulo ante ac prope exsecrabili factus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 371:1)
illud irae atque odii exsecrabilis indicium est:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 183:3)
nec iam Q. Fulvii saevitiam in sese, sed iniquitatem deum atque exsecrabilem fortunam suam incusabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 485:1)
scire enim se transfugae nomen exsecrabile veteribus sociis, novis suspectum esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 276:1)
id se facinus perpetraturos praeeuntibus execrabile carmen sacerdotibus iureiurando adacti;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 186:1)
efferavit ea caedes Thebanos Boeotosque omnes ad execrabile odium Romanorum, credentes non sine consilio imperatoris Romani Zeuxippum, principem gentis, id facinus conscisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 357:1)
ut illis ipsis, apud quos aut vera aut certe simulata probitate partam gratiam habeo, si quam forte habeo, execrabilis et invisus essem?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 151:2)
cur execrabilis ista nobis solis velut dissertio iuris humani est?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 290:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION