라틴어 문장 검색

finis βούλησισ, voluntas 367 13 Caecitas 35817 453 20456 6 caelum 239 18 247 22 carere 262 2263 7. 22 cautlo, cavere (εὐλάβεια) 367 26 395 21 cerebrum 227 5 229 20 238 7 247 17 χαρά v. ἡδονή χρήσιμοσ 325 13 cogitatio = excogitatio 250 17 commentatio (μελέτη) 255 12 301 27 335 13 cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.43)
Et dum in hoc dictorum aestu in hortis incedo, ingens scholasticorum turba in porticum venit, ut apparebat, ab extemporali declamatione nescio cuius, qui Agamemnonis suasoriam exceperat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 6:2)
Ideo in optima quaque mille figuras extemporales invenimus, in iis etiam quas tantum editas scimus, ut in Verrem:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 10:1)
haec veniebant mihi in mentem de duabus illis commentationibus matutinis, quod tibi cotidie ad forum descendenti meditandum esse dixeram:
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 14장 1:1)
ita cum iam formam rectae atque emendatae orationis accipient, extemporalis garrulitas nec exspectata cogitatio et vix surgendi mora circulatoriae vere iactationis est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 59:4)
nam locos quidem, quales sunt de testibus, semperne his credendum, et de argumentis, an habenda etiam parvis fides, adeo manifestum est ad forenses actiones pertinere, ut quidam neque ignobiles in officiis civilibus scriptos eos memoriaeque diligentissime mandatos in promptu habuerint, ut quotiens esset occasio, extemporales eorum dictiones his velut emblematis exornarentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 71:1)
adeo ut, etiamsi reliqua scripta atque elaborata sint, tamen plerumque videatur tota extemporalis oratio, cuius initium nihil praeparati habuisse manifestum est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 63:1)
nam enthymema (quod nos commentum sane aut commentationem interpretemur, quia aliter non possumus, Graeco melius usuri) unum intellectum habet, quo omnia mente concepta significat (sed nunc non de eo loquimur);
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 95:3)
proxima stilo cogitatio est, quae et ipsa vires ab accipit, estque inter scribendi laborem extemporalemque fortunam media quaedam et nescio an usus frequentissimi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 226:1)
sed si forte aliquis inter dicendum effulserit extemporalis color, non superstitiose cogitatis demum est inhaerendum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 230:1)
alioqui vel extemporalem temeritatem malo quam male cohaerentem cogitationem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 231:4)
addit ad dicendum etiam pudor stimulos, mirumque videri potest, quod, cum stilus secreto gaudeat atque omnes arbitros reformidet, extemporalis actio auditorium frequentia, ut miles congestu signorum, excitatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 249:3)
nec quisquam tantum fidat ingenio, ut id sibi speret incipienti statim posse contingere, sed, sicut in cogitatione praecipimus, ita facilitatem quoque extemporalem a parvis initiis paulatim perducemus ad summam, quae neque perfici neque contineri nisi usu potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 251:1)
extemporalis oratio non alio videtur mentis vigore constare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 98:2)
Extemporalis illi facultas, ut adfirmabant qui propius norant, non deerat, sed putabat ipse sibi deesse.
(세네카, Controversiae, book 7, chapter pr 2:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION