라틴어 문장 검색

Comes autem cum solo armigero per montana et ignotas vias arma inimicorum fugiens, ad urbem nomine Longinach, juxta Tursolt, quam Bernardus cognomine Extraneus regebat, tandem pervenit, benigne ab eo susceptus, omnibus sibi vitae necessariis administratis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 80:1)
Sic ergo servias filiis et amicis in vita tua ut mortem tuam nonexpectent, alioquin eciam extranei tuam vitam odio haberent, Seneca testantequi ait, "Cuius mortem amici expectant, eius vitam omnes oderunt."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 93:8)
Filii, spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum animamtuam;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 118:1)
Tertio custodias te ab omnibus extraneis et ignotis, illos semper suspicando.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 188:3)
Et quid de extraneis laqueis loquor?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 2:1)
Si nocent hominibus, quasi extraneis nocent.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 26장 2:8)
Altiore autem sensu hoc intelligimus, non solum ab extraneorum insidiis, verum etiam a nostris, hoc est, domesticis cogitationibus nobis cavendum.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 26장 5:1)
Haec nondum extentis fusius regnis, diu ignoravere Romani, perque saecula multa, obscuris difficultatibus implicati, tunc magis errorum profunda caligine fluctuabant, cum in sacerdotes potestatem transtulissent interkalandi, qui licenter gratificantes publicanorum vel litigantium commodis, ad arbitrium suum subtrahebant tempora vel augebant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 1장 12:1)
tunc vero ille non curat, quam vana verba componat fallendis extraneis, sed quam iusta verbera inponat corrigendis suis.
(아우구스티누스, 편지들, 57. (A. D. Epist. CCXLVI) Lampadio Augustinus 2:7)
namque inpulsu et instinctu extraneo naturalis illa Gracchi vehementia indiguisse, non, opinor, existimanda est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XI 15:1)
CUM in alienam familiam inque liberorum locum extranei sumuntur, aut per praetorem fit aut per populum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIX 2:1)
quaesitumque inter eos quantum in vita beata virtus valeret quantumque esset in his quae dicuntur extranea.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 1:2)
17. Quod vero ad pecunias attinet, iudicavit rex tempestivum non esse et minus convenire ut ab ordinibus his comitiis aliquas postularet, tam quia in rebus tanti momenti subditi eius sibi gratificati erant, quam etiam quod eos remunerare nequiverat remissione generali (qualis in parlamentis concedi solet), quia hanc munificentiam sibi praeripuerat similis remissio quae sub coronationem eius paula de more exiit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 20:1)
Sed utcunque hoc fuerit, Perkinus (qui iam tertio contra gratiam peccarat) tandem in iudicium adductus est apud Westmonasterium, et coram commissarris de audiendo et terminando impetitus de diversus proditionis commissis et perpetratis post eius in Angliam adventum (ita enim iudices consuluerunt, quoniam extraneus esset) denique condemnatus est, et intra paucos dies apud Tiburne capitali supplicio affectus.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 20:13)
quod nihil aliud est, quam Deo per mendacium gratificari velle.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 215:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION