도구

도구

라틴어 문장 검색

ibi eius iucunda mihi verba sic sapiunt, ut vel ego videar cum eo ad meliora transisse;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:21)
ita ut sine amico inter mortales nihil fere possit esse iucundum;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:6)
Quid igitur iucundius, quam ita unire animum animo, et unum efficere e duobus, ut nulla iactantia timeatur, nulla formidetur suspicio;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:1)
In hoc vero amicitia speciali praerogativa praelucet, quod inter eos qui sibi amicitiae glutino copulantur, omnia iucunda, omnia secura, omnia dulcia, omnia suavia sentiuntur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:41)
"Ecce quam bonum et quam iucundum, habitare fratres in unum" (Psal.
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:18)
"Solem, inquit, e mundo tollere videntur, qui amicitiam e vita tollunt, quia nihil a Deo melius habemus, nihil iucundius" (De Amicitia, n. 47).
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:22)
vel certe sine aliquo dolore iucunde insuper, in quo excesserit, commonendum.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:41)
Si se benevolum alteri praebuerit, vel iucundum, ille se minus diligi proclamabit.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:9)
Ipsa se in omnibus, in adversis et prosperis, in laetis et tristibus, in iucundis et amaris, praebet aequalem;
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:2)
cum sine amicis nulla prorsus vita iucunda sit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:14)
Dic, rogo nunc, utrum sine socio omnia tibi haec possent esse iucunda?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:21)
"Ecce quam bonum et quam iucundum, habitare fratres in unum" (Psal.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:32)
sed serena facie, hilari vultu, sermone iucundo intercide verba petentis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:13)
tunc illa spiritalis sentitur dulcedo, quam bonum scilicet et quam iucundum, habitare fratres in unum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:5)
Tunc Racio monitu Nature docta docentis, Quinque sibi presentat equos, quos federat illa Federe complacito, concordi pace, fideli Connexu, cogitque iugo seruire iugales Indomitos, primis quos enutriuit ab annis Gracia Nature, que sic construxit equinos Mores, mis animi quedam uestigia donans, Vt, quamuis bruti, tamen hii uenerentur alumpnam.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 4:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION