도구

도구

라틴어 문장 검색

Hos casus miserata dolet mentisque rigorem Exuit, in gemitus erumpens, fractaque parumper Magestas animi molescere cogitur, exit Duricies et sola tenet miseracio mentem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:3)
Que, quamuis soleat uerum corrumpere falso, Hic nescit nisi uera loqui moresque uetustos Exuit et de se retinet sibi nomina fame.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 4:12)
Est rupes maris in medio, quam uerberat equor Assidue, cum qua corrixans litigat unda, Que uariis agitata modis percussaque motu Continuo, nunc tota latens sepelitur in undis, Nunc, exuta mari, superas expirat in auras.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:1)
Ergo propinqua neci, morti uicina propinque, Florida canicie, rugis sulcata Senectus Oppositum ruit in iuuenem, nec primitus instat Ense, nec aggreditur telo, nec cuspide pulsat, Sed quadam specie lucte cognatur ut illum In terram demittat, equm subducat et armis Exutum liber gladius grassetur in hostem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 8:2)
Ergo uicta fugit belloque renunciat, ensem Deicit, expellit clipeum galeamque Senectus Exuit, et solo baculo contenta recedit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 8:20)
Sed postquam nil posse dolos nec pallia fraudis Fraus uidet, exit bella, fuge committitur, arma Exuit et uite partem lucratur eundo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 16:23)
Illic curruca novercam exuens, materno pietatis ubere, alienam cuculi prolem adoptabat in filium;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:112)
Illic onager, asini exuens servitutem, naturae manumissus imperio, montium incolebat audaciam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:159)
Illic vulpecula idiotam bruti exuens animalis, ad meliorem hominis anhelabat astutiam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:165)
Aer vultus nubium exuens lacrymosos, sereni vultus benevolentia, virgineis ardebat incessibus:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 5:14)
Quam postquam mihi quadam loci proximitate perspexi, [0442B] in faciem decidens, mentem, stupore vulneratus, exui, totusque in exstasis alienatione sepultus, nec vivus, nec mortuus inter utrumque laborabam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:2)
Jam mei intellectus esuries, ingenii flagrantis acies, mentis inflammatae flagrantia, attentionis stabilitas et constantia, ea [0453B] postulant quae promittis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 35:11)
Sed crimen phaleras exuit omnes, Nec se justitiae luce colorat:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 42:8)
Absque pudor[0461C] Humanos hominis exuit usus Non humanus homo.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 42:12)
Vides enim qualiter homines originalis naturae honestatem bestialibus illecebris inhonestent, humanitatis privilegialem exuentes naturam, in bestias, morum degeneratione transmigrant, Veneris in consequentia affectus proprios [0476D] consequentes, gulositatis vorticibus naufragantes, cupiditatis vaporibus aestuantes, alis superbiae ficticiis evolantes, invidiae morsibus indulgentes, adulationis hypocrisi alios deaurantes.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION