라틴어 문장 검색

fuit etiam ex ilice, quod genus superiori proximum est, sicuti scriptum est in quadam comoedia Caecilii:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VI 13:2)
Id quoniam minus usitatum est, versum Plauti subscripsi ex comoedia quae Persa inscribitur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XXI 17:1)
Caecilius in comoedia quae inscribitur Triumphus vocabulo isto utitur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 10:1)
Brevitas sane et venustas et mundities orationis est, qualis haberi ferme in comoediarum festivitatibus solet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 5:2)
Legerat autem ille apludam veteres rusticos frumenti furfurem dixisse idque a Plauto in comoedia, si ea Plauti est, quae Astraba inscripta est, positum esse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VII 6:1)
Vina quoque dulciora est invenire in comoediis antiquioribus hoc nomine appellata dictaque esse ea Liberi bellaria.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 8:3)
Praeter Plautum etiam praeterque Gellium Licinius Imbrex, vetus comoediarum scriptor, in fabula quae Neaera scripta est, ita scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXIII (XXII) 17:1)
At ille semidoctus grammaticus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 7:1)
SEDIGITUS in libro quem scripsit De Poetis, quid de his sentiat qui comoedias fecerunt, et quem ex omnibus praestare ceteris putet, ac deinceps quo quemque in loco et honore ponat, his versibus suis demonstrate:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXIV 2:1)
Quid Menander poeta Philemoni poetae dixerit, a quo saepe indigne in comoediarum superatus est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IV 1:1)
MENANDER a Philemone, nequaquam pari scriptore, in certaminibus comoediarum ambitu gratiaque et factionibus saepenumero vincebatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IV 2:1)
Menandrum autem alii centum octo, partim centum novem reliquisse comoedias ferunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, IV 5:1)
Iuventius in comoedia:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 3:1)
νάνουσ enim Graeci vocaverunt brevi atque humili corpore homines paulum supra terrain extantes idque ita dixerunt adhibita quadam ratione etymologiae cum sententia vocabuli competente et, si memoria, inquit, mihi non labat scriptun hoc est in comoedia Aristophanis, cui nomen est ̔Ολκάδεσ. Fuisset autem verbum hoc a te civitate donatum aut in Latinam deductum, si tu eo uti dignatus fores, essetque id inpendio probabilius quam quae a Laberio ignobilia nimis et sordentia in usum linguae Latinae intromissa sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XIII 3:2)
Adeo ut insigni humanae fortunae ludibrio veru circumageret ille qui coronam gestarat (cum tamen fortuna post tragoediam minime soleat comoediam aut exodium introducere).
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 14:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION