라틴어 문장 검색

Exiguae volitat suspensa vapore lucernae Et leviter fuso rumpitur icta mero.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXXIII5)
Tam iusto dabitur quando calere mero?
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XLV5)
Galbina decipitur calamis et retibus ales, Turget adhuc viridi cum rudis uva mero.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, LXVIII Galbuli1)
Pauperiore mero tingere lina potes.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CIII Colum nivarium2)
unde est magnum cratera corona induit, inplevitque mero.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 7247)
hilarans participium est ab eo quod est 'hilaro'. sane sciendum, nomen unde venit, id est 'hilarus' vel 'hilaris', a graeco descendere;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 691)
Huius suavitate maxime hilaratae Athenae sunt, huius ubertatem et copiam admiratae eius- dem vim dicendi terroremque timuerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 11장 2:5)
omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 11:2)
E quibus sol, cuius magnitudine multis partibus terra superatur, circum eam ipsam volvitur, isque oriens et occidens diem noctemque conficit et modo accedens tum autem recedens binas in singulis annis reversiones ab extremo contrarias facit, quarum in intervallo tum quasi tristitia quadam contrahit terram tum vicissim laetificat ut cum caelo hilarata videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 102:1)
aliud voluptas, effusum, lene, tenerum, hilaratum ac remissum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 219:4)
Qua voce confusus Trimalchio vinum sub mensa iussit effundi lucernamque etiam mero spargi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:2)
Hic graves alius mero obtruncat et continuat in mortem ultimam somnos, ab aris alius accendit faces contraque Troas invocat Troiae sacra.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:32)
- Dumque bibit, furtim si potes, adde merum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 435)
cura fugit multo diluiturque mero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:160)
saepe sub autumnum, cum formosissimus annus, plenaque purpureo subrubet uva mero, cum modo frigoribus premimur, modo solvimur aestu, aëre non certo, corpora languor habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 25:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION